Lieve bezorgde,
Als je je wel eens angstig voelt over de wereld en de tijd waarin we leven, dan is deze brief voor jou. Het begint misschien als een zeurende onderlaag van bezorgdheid over de toekomst en op een onbewaakt moment laait het op tot een grote vrees die je de adem beneemt. Waar is de mensheid mee bezig? Hoe moet dit ooit goedkomen? Gaan we met z’n allen ten onder aan oorlogen, onderdrukking en het bevuilen en uitputten van de planeet?
Beheersing
Als je je zorgen maakt, wil je je misschien informeren in een poging tot bezwering en beheersing: de problemen in kaart brengen in de hoop oplossingen te vinden die je geruststellen. Met alles wat in de wereld speelt en de duizelingwekkend snelle afbraak op alle terreinen is dat momenteel nauwelijks mogelijk. Het omgekeerde gebeurt waarschijnlijk als je de krant leest of onderzoeken en statistieken bekijkt: het blijkt allemaal nog erger te zijn dan je al dacht. Je hebt houvast gezocht bij iets wat je nog verder uit balans brengt. Dan maar de kop in het zand steken en doen alsof er niets aan de hand is?
Ruimer perspectief
Volgens mij is geen van beide een goed idee, lieve vrezende. Het is onmogelijk om als aards mens in deze overgangstijd te leven zonder ooit angst te voelen, alleen hebben we te zorgen dat de angst niet met ons op de loop gaat en ons laat wegzakken in wanhoop of juist ontkenning. Dat lukt het beste door ernaar te kijken vanuit een ruimer perspectief. Ga eens zitten of liggen en sluit je ogen, adem naar je buik en neem waar wat zich in je afspeelt. Voel waar de angst zit, ontken niet wat je voelt, maar heet het welkom. Voel ook het grote licht waarmee je in contact staat en dat in je hart leeft. Laat dit licht vanuit je hartgebied steeds groter en feller worden tot je jezelf ermee verlicht. Sla gade hoe dit licht alles in jou omvat: het donker en het licht, het weten en de onwetendheid, de liefde en de angst. Voel de ontspanning en geruststelling die daarin schuilt. En voel hoe je deze basis nodig hebt om in dit tijdsgewricht je hart te kunnen blijven openhouden.
Vertrouwen
Als mijn eigen angsten de overhand dreigen te nemen, en ik me allerlei vreeswekkende toekomstscenario’s voorstel waarin mijn kinderen zullen moeten leven, ga ik op mijn meditatiekussentje zitten en doe ik wat ik net beschreef. Ik begrijp niet hoe het allemaal zit, waarom er in deze tijd gebeurt wat er gebeurt, maar ik sta altijd van dat kussentje op met een rustig, kalm vertrouwen dat we worden gedragen. En dat er op een of andere manier een diepere betekenis ligt in wat zich aan het ontrollen is in dit op hol geslagen patriarchaat.
Zoek een evenwicht
Doe het jezelf niet aan om elke dag het wereldnieuws te absorberen, zodat de grond alsmaar onder je voeten wegzakt, maar stel jezelf zo eens in de week op de hoogte van het wereldse toneel. Keer je niet af en vlucht niet in onverschilligheid, maar dompel jezelf er ook niet in onder, lieve bezorgde. Beweeg weg van technologie, nieuwsupdates, verdoving en afleiding en wend je toe naar echte ontmoetingen, lichamelijke sensaties, creativiteit, aandacht voor alles wat om je heen leeft, je connectie met het goddelijke. Bepaal jouw werkelijkheid door wat tastbaar en dichtbij is en óók realiteit: je aansluiting met de levende wereld om je heen. Zoek daarin voeding. Dat geeft geen houvast, maar werkelijk evenwicht.
Met achting voor hoe jij omgaat met de tijd waarin we leven,
Susan Smit
