We hebben ongelooflijke haast. We moeten zoveel doen. Onthaasten en ontspannen wordt moeilijker, ook omdat we onze vrije tijd zo goed mogelijk willen besteden.
Voor je het weet heb je een bucket list: de afspraak met die vriendin om eindelijk bij te praten, dat boek lezen waar iedereen het over heeft. Dan wordt de wens om te ontspannen zelf weer een plicht: vanavond móet ik naar yoga…
Advies van een onhaastingsgoeroe
Vaak zoeken we de rust in onszelf. Niets doen, me-time. Maar is dat wel de juiste strategie? De Duitse denker Hartmut Rosa ‘Ze noemen me tegenwoordig zelfs onthaastingsgoeroe’ meent dat we die rust kunnen vinden door opnieuw een band met de wereld te smeden.
Want het is juist die relatie die verloren is gegaan. In alle drukte verliezen we niet alleen onszelf, maar net zo goed de wereld: je hebt het gevoel dat het leven zich in een flits aan je voorbijtrekt, dat je niet alles meer ervaart. Rosa noemt die staat vervreemding. Daar tegenover plaatst hij ‘resonantie’: een trilling die door je heen gaat als bent verbonden met de wereld om je heen.
Niets meer missen van Happinez? Schrijf je hier in voor onze nieuwsbrief.
Zo verbind je je weer met de wereld
Een oud ritueel om die verbinding weer te vinden is dankzeggen. De wereld bedanken voor alles wat ze geeft. Maar dat is een vorm die ons tegenwoordig moeilijk valt, onder meer omdat we die vaak associëren met religie. Ik herinner me nog dat we vroeger bij mijn opa en oma voor het eten God moesten danken voor het eten. Dat eten was een gift, niet iets wat we hadden gekocht in de supermarkt, of iets wat mijn oma had bereid – terwijl zij het was die voor ons stoofpeertjes maakte van peren uit hun boomgaard.
Toch zat er in dat danken iets moois. Door woorden te gebruiken, misschien zelfs op een wat plechtige manier, krijg je meer oog voor het bijzondere karakter van jouw wereld. En door te benoemen dat je het ervaart als een geschenk, krijgt die nog meer glans.
Je kunt er een gewoonte van maken om aan het einde van de dag nog eens na te gaan wat je hebt gedaan en te benoemen wat je hebt ervaren. Waarom was het bijzonder? Daar kun je God voor bedanken als je wilt, maar je kunt ook de wereld zelf bedanken. De mooie bomen die je hebt gezien tijdens je wandeling bijvoorbeeld. Kies een vorm die bij je past: zeg het stilletjes, zeg het hardop. Of schrijf het op in een klein dagboekje waarin je aan het eind van de dag alles benoemt wat bijzonder was. En die dankbaarheid kun je ook gedurende de dag laten blijken. Je oma bedanken als ze peertjes heeft gemaakt. En probeer dat dan zo goed mogelijk te doen – geen gemakkelijk bedankje om haar tevreden te stellen, maar leg je ziel en zaligheid in dat kleine compliment.
Meer lezen?
Zes tips voor een duurzaam leven (van experts James Wallman en Marieke Eyskoot).
