De grootste uitdaging voor een mens die snel overprikkeld raakt, zoals mijzelve, is misschien wel een muziekfestival bezoeken: massa’s mensen, pompende muziek, eetkraampjes, rijen voor toiletten en de aanname dat je er de hele middag en avond zal vertoeven, want anders was het niet geslaagd.
Er waren jaren dat ik drie avonden in de week uitging, en daar de hele volgende dag van bij moest komen, maar langzamerhand ben ik iemand geworden die op sociaal vlak vooral eet met vrienden, zo eens een bioscoop en theaterzaal bezoekt en veeeel thee drinkt aan keukentafels.
Koetjes en kalfjes
Waar ik vroeger standaard duizelig en overprikkeld van feestjes en borrels thuiskwam, heb ik sinds een paar jaar een manier gevonden om bij mezelf te blijven: lange, echte gesprekken met mensen voeren die ik aardig vind en verder niet teveel small talk met Jan en alleman bedrijven. Want de koetjes en de kalfjes, die putten me uit. En ik kán het ook niet goed. Partners naar wie ik vraag blijken allang uit beeld, kinderen zijn ongeveer tien jaar ouder dan ik veronderstel en bij vakantieverhalen droom ik weg en ben je me kwijt.
Wezenlijke onderwerpen snijd ik dus voortvarend aan, en van een goede discussie ben ik ook niet vies. Ja, ik ben die vrouw die op ongepaste moment vraagt hoe het nu écht met je gaat en die bij jouw onschuldige licht-politieke bewering uitroept dat ze het daar totaal niet mee eens is en wel híerom. Ik moet wel, want anders raak ik de grond onder mijn voeten kwijt en lekt mijn energie weg tot een alarmerend niveau.
Online training Ayurveda
-
Ontdek de leefstijl die bij jou past
-
7 lessen met wijsheden uit deze eeuwenoude gezondheidsleer
-
Cadeau: koperen tongschraper
Proef op de som
Ik vond het tijd voor een proef op de som. Zou het mij te midden van een feestende massa ook lukken om mijn energie bij mezelf te houden? Bij het betreden van het festivalterrein, waar de glitters, kleuren, rookmachines, zeepbellen in de lucht, vrienden, kennissen en vage bekenden en oorverdovende muziek me even deden wankelen, vermoedde ik nog van niet. Niemand was te verstaan, dus een wezenlijk gesprek zat er met de beste wil van de wereld niet in. Me beroezen aan alcohol of andere middelen vond ik vals spelen.
Concentreer je op één ding
Maar toen gingen we dansen en nam de muziek het over. Het enige wat ik hoefde te doen was af en toe mijn ogen sluiten en opgaan in de nu eens opzwepende en dan weer bezwerende muziek, die me vanzelf deed bewegen, optilde en weer tot rust bracht. Uren hield ik het vol en de volgende ochtend werd ik zonder kater of energiedip wakker.
Zo kom ik op mijn empirisch onderzochte stelling: als je snel door prikkels uit balans raakt, concentreer je dan te midden van de chaos eens in de zoveel tijd op één ding dat jou een goed gevoel geeft; echt contact met iemand, de kunst aan de muur of de muziek die je vleugels geeft. Het werkt!
Meer lezen over overprikkeling?
Overprikkeld? Zo laat je de buitenwereld minder hard binnenkomen.
