Op zijn zestiende raakte Yuval Abramovitz verlamd door een ongeluk. Als afleiding begon hij een lijst te maken met plannen die hij wilde uitvoeren als hij weer zou kunnen lopen: een ‘levenslijst’. Drie tips van Yuval voor het maken van jouw hoogstpersoonlijke lijst.
1. De lijst is een meditatie
Als je met pen en papier iets opschrijft, maak je op een heel essentiële manier verbinding met jezelf. Het papier is een spiegel. Als je echt verbinding maakt met jezelf, kunnen er trouwens ook dingen uitkomen waar je bang voor bent. Ik schreef een keer op dat ik wilde stoppen met mijn baan om meer te kunnen schrijven. Dat kwam op dat moment voor mij totaal uit de lucht vallen, maar toen ik erover nadacht, begreep ik dat het een goede beslissing zou zijn. Ik noem het schrijven aan mijn lijst een urban meditation. Je hoeft niet naar India, het kan gewoon thuis, in een bibliotheek, in de tuin, waar dan ook.
2. Deel je dromen
We hebben van jongs af meegekregen dat je een wens alleen in gedachten mag uitspreken, bijvoorbeeld als je de kaarsjes op een verjaardagstaart uitblaast, of als je een vallende ster ziet. Maar je dromen, daar moet je júist over praten. Het houdt je bij de les, omdat je het gevoel hebt dat je verantwoording aflegt. Je kunt elkaar helpen om dromen te verwezenlijken. En bovendien leer je elkaar heel snel heel goed kennen, als je je dromen deelt.
Ik geef een keer per maand een speciaal diner, waarvoor ik twaalf mensen uitnodig die elkaar niet kennen. Vier uur lang delen we onze dromen en het zijn altijd zulke bijzondere ontmoetingen, na afloop heb je vrienden voor het leven. Probeer maar eens. Ga eens met je familie om de tafel zitten, geef ze allemaal een pen en papier en laat iedereen een lijst maken van dromen, wensen, verlangens. Het is een manier om elkaar echt te leren kennen.
3. Gebruik chutzpah!
Chutzpah is dat wat je nodig hebt om je doelen te bereiken. Misschien is het Israëlisch. Wij zijn warm en direct en een tikje brutaal, op het randje van onbeschoft soms, maar niet op een verkeerde manier. Chutzpah, dat is gewoon iemand opbellen, een kantoor binnenlopen van iemand die je kan helpen. Je staat versteld wat je dan voor elkaar krijgt. We willen vaak te beleefd zijn, maar je bereikt veel meer als je soms de regels van het spel een beetje aanpast in je voordeel. ‘Probeer het gewoon!’ zeg ik altijd. ‘Nee heb je, ja kun je krijgen.’ De hele lijst is ook een soort spel, het brengt iets speels in je leven. Het gaat niet om het resultaat.
