Wie geen goede grenzen weet te stellen in een relatie, verliest zichzelf in de ander óf bouwt emotionele muren op. Maar hoe trek de juiste grenzen? En hoe voorkom je dat hier ruzies uit voortkomen?
Psychotherapeute Anné Linden schreef het boek ‘Jezelf en de ander’, waarin ze een spirituele methode deelt om te werken aan je grenzen. Volgens Linden zijn er drie belangrijke dingen die je moet doen om gezonde grenzen in relaties te creëren en te handhaven.
1. Zie de verschillen en de overeenkomsten
Gelijktijdig denken is het eerste wat ze noemt. Het komt erop neer dat tegelijkertijd overeenkomsten én verschillen kunt waarnemen.
Je kijkt bijvoorbeeld naar je geliefde, je ziet alles wat jullie delen, maar je ziet op hetzelfde moment ook dat jullie toch heel verschillende mensen zijn. Daardoor voorkom je dat je volledig versmelt met die ander.
Online training Tantra & seksuele energie
-
Voel je lichter, vrijer én levenslustiger
-
Meer uit je hoofd zijn en meer in contact met je lichaam
-
Cadeau: set tantrakaarten
Kort samengevat stel je bij alles wat er gebeurt: ‘Het is niet of-of maar en-en’. Wij zijn altijd wel ergens gelijk én we zijn ook altijd anders.
2. Je verbinden met je lichaam
Dit is de tweede voorwaarde die Linden noemt. Contact met je eigen lijf – het voortdurend waarnemen van de vaak subtiele signalen die het uitzendt – is van onschatbare waarde als je gezonde grenzen wil ontwikkelen.
3. Een open blik
Tenslotte noemt Linden perifeer horen en zien, dat wil zeggen: je bewust zijn van wat je in je ooghoeken ziet, en je bewust zijn van achtergrondgeluiden. Het fungeert als een open blik in je relatie.
Het tegenovergestelde van perifeer zien is een tunnelvisie. Wanneer je jezelf bijvoorbeeld verliest in je geliefde, versmelt je met dat wat je ziet en kun je hierdoor je grenzen niet handhaven.
Wat zijn goede grenzen?
Het kenmerk van een goede grens is dat hij dicht kan als het nodig mocht zijn, bij gevaar of agressie, maar dat hij normaal gesproken open staat. Aan de grensovergangen kunnen mensen en goederen onbelemmerd in- en uitreizen.
Zo wil je ook in relaties open staan voor de ander. Als je gezonde grenzen hebt, kun je bijvoorbeeld ook kritiek verdragen; je bent in staat om te onderscheiden wat er waar is en waardevol, en wat onzin is, alleen gezegd uit boosheid of jaloezie. Maar in de praktijk gaat het vaak anders en zijn er vaak bittere schermutselingen aan onze grenzen. We sluiten ons af of vluchten weg van de confrontatie.
Je geliefde als spiegel
In een intieme relatie kun je je geliefde zien als een spiegel, die alles wat in potentie in jou aanwezig is, naar je terugkaatst. Juist dat wat je van je geliefde storend vindt, waar je tegenaan botst, kan je iets heel belangrijks vertellen over jezelf.
Want waarover maken wij ruzie? Wat komen we tegen aan de grenzen van onze partner, wat zijn de grenswachters die ons willen buitensluiten? Dat blijkt deels uniek te zijn voor elk mens, maar voor een ander deel universeler dan je misschien zou denken, en ook nog eens gekoppeld aan geslacht.
Vrouwengrenzen en mannengrenzen
Vrouwen vinden mannen vaak weinig invoelend, bot, eigengereid, en daarbij te makkelijk, slordig, lui en ongedisciplineerd. Ze kunnen zich slecht in anderen verplaatsen, luisteren en communiceren. En ze nemen te weinig verantwoordelijkheid.
Samenvattend: mannengrenzen zijn te stevig, mannen doen te weinig moeite om de slagbomen te openen – hebben daar ook weinig belangstelling voor.
Omgekeerd vinden mannen vrouwen te dominant, pietluttig, detaillistisch, te vaak chagrijnig en gestresst. Vrouwen mogen niets fout doen van zichzelf, zeggen hun geliefden, ze hebben moeite met complimenten, kunnen zich slecht ontspannen, kunnen niet delegeren, willen altijd op tijd zijn, hebben strakke schema’s, willen de baas zijn, laten hun partner niet vrij, niet zijn wie hij is.
Samenvattend: vrouwen hebben te weinig respect voor grenzen; ze walsen er te makkelijk overheen.
Hoe sluit je vrede?
Hoe win je dat gevecht, of beter gezegd, hoe stop je ermee en sluit je vrede? Het antwoord op deze vraag is: door kruisbestuiving. Je doet je best om de goede kwaliteiten van je partner in jezelf ook tot bloei te brengen. Het gaat niet om samensmelten, maar om een echte transformatie, in jezelf.
Dat wordt mogelijk door allereerst de dingen waaraan je je ergert in je partner, positief te herbenoemen. Mannen zijn dan niet bot maar cool. Niet gevoelloos maar zakelijk, doelgericht. Niet ongedisciplineerd en lui, maar ontspannen en vol vertrouwen in het leven.
Vrouwen zijn niet dominant maar verantwoordelijk. Niet pietluttig maar nauwkeurig. Niet gestresst maar ijverig.
Leren van elkaar
Zodra je de positieve kanten ziet van het gedrag dat je irriteert, maak je al veel minder ruzie, want je begrijpt wat je partner eigenlijk bedoelt. En vervolgens kun je doelbewust proberen om het positieve gedrag te imiteren
Als vrouw doe je dan bijvoorbeeld alles wat je kunt om te ontspannen en te leren vertrouwen op het levensproces; om de grote lijnen te zien, het einddoel. Als man probeer je aandacht op te brengen voor de details, voor de subtielere signalen en gevoelens die er spelen.
Je gaat, met andere woorden, zorgvuldiger om met de grenzen van de ander – en dat kaatst positief terug naar jezelf. Die andere eigenschap, die je hebt leren waarderen in je partner, komt er gewoon bij.
Het werken aan je grenzen door in het hier en nu te zijn met je bewuste aandacht is daarvan het beste voorbeeld. Met soepele, open grenzen zit je niet alleen lekkerder in je vel, maar ook veel lekkerder in je relatie.
Meer lezen?
- Waarom een liefdesrelatie een dans is
- Is jouw liefdestank nog vol?
- 7 manieren om een ander écht te steunen
