Leven zonder verwachtingen voorkomt veel teleurstellingen. Dat leer je door te zijn in het moment – en daar ben je binnen 3 minuten.
‘Ik ben niet geboren om te moeten!’, roept mijn zoontje regelmatig als er iets van hem verlangd wordt – dat kan variëren van schoenen aandoen tot lego opruimen tot bord leegeten – hoeft niet eens leeg, maar gewoon, dat ie door eet… Eigenlijk geef ik hem groot gelijk, ik hou ook niet van moeten, maar dat blijkt keer op keer best onhandig als je ergens op tijd wil zijn.
Van ‘moeten’ naar ‘zijn’
Bij de cursus mindful parenting leer ik iets waarmee je dat ‘moeten’ naar de achtergrond kunt schuiven. Namelijk: als je leert momenten van ‘zijn’ in te bouwen in dat ‘moeten’. Door te beginnen met het bewust ervaren van de gewone dagelijkse dingen en te kijken wat er dan gebeurt. Door dingen bewust doen, ontdek je waar je je prettig bij voelt. Zo leer je namelijk voelen dat het ene gesprek op het schoolplein energie oplevert en je na het andere gesprek even bij moet komen. Voor mijn zoontje: als hij bewust zijn boterham eet komt hij misschien tot de conclusie dat-ie liever ontbijt met cornflakes…
Harmonische herinnering
Wat hierbij helpt is om positieve gebeurtenissen te verankeren. Dus als er iets gebeurt waar je blij van wordt: sta erbij stil en koester het moment nog even. Dan doe je iets met je lijf om het te onthouden, je kweekt een harmonische herinnering. En – deze is moeilijk – probeer geen verwachtingen te hebben. Openstaan voor het onbekende voorkomt veel teleurstellingen.
Eerste hulp bij een tegenvaller
En valt er toch iets tegen, wat natuurlijk regelmatig gebeurt: je wordt gebeld door de bso omdat je kind heeft gevochten, je morst koffie op een nieuw shirt dat je vanavond echt aan wilde, je vriendin belt het etentje af waar je je lang op verheugd hebt – neem drie minuten ademruimte. Echt, deze 3-minutenmeditatie kan levens redden, of in elk geval driftbuien voorkomen. Wat is er dan zo bijzonder aan deze meditatie? Eigenlijk niets: hij haalt je even uit je hoofd, waardoor je weer kunt voelen wat zich afspeelt in je lichaam. En uiteindelijk vind je daar toch de meeste antwoorden.
De three minute fix
Deze 3-minuten meditatie helpt je weer in het moment te komen. Ga zitten en neem een waardige houding aan (ok, dit mag dan suf klinken, maar als je dit altijd doet, weet je lichaam meteen dat het tijd is voor ontspanning, en wel NU). De eerste minuut neem je waar wat je voelt in je lichaam en welke gedachten en emoties daarmee gepaard gaan (inchecken). Oordeel niet, je kan er toch niets meer aan doen. Magic words van onze juf: het is er al. De tweede minuut (ademhalen) stel je jezelf gerust en veranker je deze rust met je ademhaling die je met volledige aandacht een minuut lang volgt. De derde minuut (uitbreiden) laat je deze rust zich uitbreiden over je hele lichaam. Als het goed is ben je nu rustiger en kun je meer zijn met wat er is, en neem je die rust mee je dag in.
Can’t stop the feeling!
Is dat het nou? Ja dus. We zitten continu vol met gevoelens waar we op dat moment even geen boodschap aan hebben. Daarom lijkt het makkelijker er van weg te gaan, en dat leren we onze kinderen soms ook: verdrietig zijn mag nog wel, boos worden keuren we vaak af. Maar gevoelens hebben één ding gemeen: ze willen gevoeld worden! Voor elk gevoel waarvan je wegloopt betaal je een prijs: spanning in je lichaam, je kunt er zelfs ziek van worden. Als je ze ondergaat, geef je ze een plek en kunnen ze transformeren. Als we onze kinderen leren dat ze niet een gevoel zíjn, maar een gevoel hebben, en dat dat mag, komen we een heel eind. Je mág boos zijn (daar blijft het dan even bij, want opvoeden heeft geen zin op zo’n moment, horen ze toch niets meer). Later, als de rust is weergekeerd kun je vragen: wat heb je nodig op zo’n moment? Vaak weten kinderen dat zelf het best: even alleen zijn, even meppen op een kussen, die van mij gaat een hoekje in met de Donald Duck. Handig om te weten voor een volgende keer – voor je eigen boze buien ook trouwens…
Inzicht: Alles wat ruimte krijgt, zorgt voor zichzelf.
8 mindfulness reminders:
♥ Lijstje om op te hangen
- Vertrouwen – het is goed zoals het is
- Geduld – kun je wachten tot het water helder is?
- Niet streven – geniet van het nu
- Mildheid – bezie alles met een glimlach en heb compassie
- Niet oordelen – probeer een open mind te hebben
- Frisse blik – kijk alsof je je kind voor het eerst ziet
- Accepteren – ben je ok met wat er nu is?
- Loslaten – zo maak je ruimte voor iets nieuws
Mindful huiswerk
- Neem drie keer per dag 3 minuten ademruimte: zet je wekker, plak post-its op je computer, of doe het als je voelt dat je het even nodig hebt. (kan ook gewoon even op
toilet.)
- Las deze week een zelfcompassie-pauze in na een stressvol moment of een ruzie met je kind. Mededogen voelen voor een ander is vaak makkelijk, voor onszelf niet. Dit kun je oefenen door te bedenken hoe je iemand anders zou troosten als diegene in dezelfde situatie zou zitten. Kijk met aandacht naar je eigen probleem/gevoel en merk op dat dit dus een ‘moment van lijden’ is. Wees vriendelijk voor jezelf, erken dat je het nu even zwaar hebt en leg handen op je hart of sla armen om jezelf heen (stom? niemand hoeft dit te zien en het is wetenschappelijk aangetoond dat je oxytocine – het troosthormoon – aanmaakt als je jezelf fysiek troost). Bedenk je tot slot dat je niet de enige bent die fouten maakt, alle ouders doen dat, het is menselijk.
- Observeer het lichaam tijdens momenten van opvoedingsstress. Merk op wat je voelt en wat je denkt – weer zonder te oordelen. Schrijf zulke momenten op, en noteer daarbij wat je de volgende keer anders zou willen doen en waardoor je je beter bent gaan voelen. Opschrijven zorgt ervoor dat het meer in je systeem zit en dat je je de volgende keer tijdig kunt bedenken hoe je anders kunt reageren.
