Een bijna-doodervaring komt steeds vaker voor, want door medische vooruitgang worden mensen vaker ‘teruggehaald’. Het is zo’n heftige ervaring, dat degene die het meemaakt, voorgoed anders in het leven staat.
Een bijna-doodervaring is een ervaring van verruimd en helder bewustzijn. Mensen die zo’n ervaring hebben gehad, spreken over een allesomvattende liefde, prachtige kleuren, muziek, contact met overleden dierbaren, een wereld die echter is dan deze wereld, en over thuiskomen. Een bijna-doodervaring gebeurt soms bij een hartstilstand of een medische ingreep, bij een zware bevalling of een stervensproces, maar kan ook gebeuren tijdens een diepe meditatie, existentiële crisis en heel soms gebeurt het zelfs spontaan. In alle gevallen is het hoe dan ook een intense ervaring die diep ingrijpt in het leven van degene die het overkomt, blijkt uit verhalen van onderzoekers en ervaringsdeskundigen die voor dit artikel zijn geïnterviewd.
De andere kant
Auteur Bob Coppes is al jarenlang gefascineerd door het fenomeen bijna-doodervaring, en schreef er verscheidene boeken over, waaronder ‘In Harmonie met het Licht’. Daarvoor deed hij uitvoerig onderzoek en sprak hij met tal van mensen over hun ervaring. Bob: “De ervaring van ‘de andere kant’ geeft een totaal ander perspectief op het aardse leven, dat was een belangrijke reden voor mij om erover te schrijven. Alle bijna-doodervaringen zijn uniek. Sommige mensen ervaren alleen de buitenlichamelijke ervaring of het gevoel van vrede en rust. Anderen gaan direct door met het ontmoeten van lichtwezens of dierbaren. Soms is er een tunnel, maar niet altijd. Wat ik bijna altijd hoor is de overweldigende liefde die er gevoeld wordt. Dit is vooral zo wanneer mensen het Licht ontmoeten. Net als al het andere is het Licht iets wat mensen met een bijna-doodervaring erg moeilijk vinden om te beschrijven. Het straalt een ongelooflijke hoeveelheid liefde uit; die liefde is vele malen sterker en intenser dan aardse liefde en overtreft alles.
Ook over de afwezigheid van tijd en ruimte waarin alles samenhangt, hoor ik vaak. Het is een verbondenheid met alles en iedereen die zo diep gaat, dat ik in mijn boek de conclusie trek dat we allemaal één zijn. Ik ben iedereen, jij bent iedereen en alles wat we doen of denken heeft effecten die veel verder dragen dan je kunt zien. Dat snap je pas als je aan de andere kant bent. Mensen zien daar hoe alles wat je doet en denkt, hoe klein ook, invloed heeft op plaatsen die je nooit zou kunnen verzinnen, het rimpeleffect van een kiezel die je in het water gooit.”
Intense ervaring
Tijdens een bijna-doodervaring zien mensen blijkbaar vaak verbanden die ze nooit eerder zagen. Er zijn inzichten over de wereld, over het menselijk lichaam en ook over hun eigen leven. Zo’n ervaring kan zo intens zijn dat hij moeilijk te plaatsen valt. Soms zijn mensen boos op de verpleging dat ze nog leven, of gaan ze de straat op om iedereen te vertellen over de boodschap die ze hebben gekregen om vervolgens teleurgesteld te raken als ze merken dat niemand luistert. Als ze er al over praten, want veel vaker zijn mensen na een bijna-doodervaring zo overweldigd door wat ze hebben meegemaakt dat ze hun mond houden, omdat ze bang zijn om niet serieus genomen te worden.
Bob: “Bijna-doodervaringen komen steeds vaker voor doordat we medisch meer mogelijkheden hebben om mensen terug te brengen, toch zijn ze nog niet echt geaccepteerd. De algemene kennis gaat niet verder dan een tunnel met licht en dat zal wel liggen aan zuurstofgebrek of aan medicatie. Ook in het ziekenhuis reageren artsen vaak zo. Dat maakt mensen eenzaam, want bijna-doodervaringen zijn buitengewone ervaringen, zelfs de gangbare wetenschap heeft dat toegegeven. Pim van Lommel heeft meer dan dertig jaar onderzoek gedaan naar bijna-doodervaringen.”
Bewustzijn
Cardioloog Pim van Lommel loopt voorop in het onderzoek naar bijna-doodervaringen en hij was de eerste die een onderzoek hiernaar gepubliceerd kreeg in een wetenschappelijk tijdschrift. In het boek ‘Eindeloos Bewustzijn’, een internationale bestseller, beschreef hij zijn bevindingen. Hij interviewde honderden mensen met een bijna-doodervaring en gelooft dat ons bewustzijn vele malen groter, helderder en ruimer is dan hem geleerd was. Hij vergelijkt onze hersenen met een radio: je kunt er zenders mee ontvangen, maar de radio bepaalt niet de inhoud van het programma, en als de radio uitstaat ontvangt hij helemaal niks. Hersenactiviteit kunnen we meten, maar wat we niet kunnen meten is wat mensen denken en voelen, met andere woorden de inhoud van het bewustzijn.
Stimulerende betekenis
Bob: “Een bijna-doodervaring is niet makkelijk te begrijpen en ook niet om te krijgen, het zet je hele wereld op z’n kop. Mensen veranderen totaal, ineens staan zintuigen wagenwijd open, zijn ze gevoelig voor licht en geluid, kunnen niet meer tegen ruzie of conflicten. Na al die ruimte en liefde gevoeld te hebben, kunnen mensen ook heimwee hebben en heel erg verlangen naar ‘thuis’. Of ze zijn helemaal niet meer bezig met geld of macht, waar dat eerst heel belangrijk voor ze was. Ineens raken ze geïnteresseerd in liefde geven aan anderen, in spiritualiteit en hun levenstaak. Als je zo verandert, kan je omgeving zich van je vervreemden. Zeker in een relatie kan dat ingewikkeld zijn. Al zie je ook partners die proberen zich te verdiepen in de bijna-doodervaring van hun geliefde en zelf ook een enorme ontwikkeling doormaken in hun bewustzijn. Een bijna-doodervaring kan echt een prachtige en stimulerende betekenis hebben in het leven van ieder van ons.”
Het allermooiste cadeau
Catja de Rijk heeft een bijna-doodervaring gehad tijdens een harstilstand. Samen met Bob Coppes en Mirjam Leféber zet zij zich in om mensen beter op te vangen na zo’n ervaring. “Op het moment dat ik uit mijn lichaam ging, wist ik niet wat er gebeurde,” aldus Catja, “maar ik dacht wel: wauw dit is goed. Ik wiegde heel zacht omhoog. De pijn aan mijn hart verdween en er viel zo’n rust over me. Bij mensen die overlijden zie je vaak een grijns op hun gezicht en ik snap dat nu. Vooral de pasteltinten die ik zag waren schitterend. Je zou het buiten alle medische toestanden om iedereen aanraden. Het is het allermooiste cadeau wat ik ooit heb gekregen.”
Verrijking
Catja vindt dat je nazorg niet moet onderschatten; het is belangrijk om die te krijgen. “Een bijna-doodervaring is zo overweldigend, zo gigantisch, zo niet van deze aarde is dat je denkt dat je gek wordt. Ik zie dingen, ik voel dingen, ik kan verhalen van anderen zo afmaken, kan geen licht verdragen. In eerste instantie denk je alleen maar: wat gebeurt er? Toen ik bijkwam heb ik gehuild. Ik was zo boos, omdat ze me terug hadden gehaald en ik was verward. Pas tijdens mijn revalidatie was er een psycholoog die herkende dat ik een bijna-doodervaring heb gehad. Gelukkig heb ik een lieve man en twee prachtige zonen die hun best doen om me te begrijpen.
Na die eerste woede heb ik geen boosheid meer gevoeld, ik voel me vooral erg gesteund in het dagelijks leven. Aan deze kant, maar ook van de andere kant. Door mijn bijna-doodervaring sta ik anders in het leven, ik ben niet meer bang voor de dood en voel duidelijk dat ik ben teruggestuurd met een taak: intuïtief krijg ik door wat mensen nodig hebben om te helen en dat deel ik met ze. Omdat mijn ervaring mijn leven zo heeft verrijkt, wil ik anderen helpen om de liefde en warmte die ze gevoeld hebben aan de andere kant, door te laten werken in hun leven op aarde.”
Bescherming
Op het moment dat de dood intreedt, laten geestelijke energie en lichamelijke energie elkaar los; de geest wordt opgenomen in de geesteswereld, stelt Mirjam Leféber. Ze werkt als medium en heeft zelf een zogenaamde buiten-lichamelijke ervaring gehad. Toen ze het boek van Pim van Lommel las, begreep ze de aard en impact daarvan.
“Tijdens een bijna-doodervaring laten lichaam en geest niet werkelijk los, maar de energie van de persoon wordt wel even meegenomen naar waar we ooit terechtkomen. Dus de werkelijke dood is misschien nog wel veel mooier en intenser. Ik denk dat een bijna-doodervaring in de opdracht van het leven ligt van degene die hem krijgt. Vaak is het een wake-upcall of in elk geval levensveranderend, waardoor je daarna niet meer op dezelfde manier verder kunt met je leven. Mensen komen in een vorm van liefde terecht die met geen pen te beschrijven is, en dat is ook meteen het grootste probleem. Het erna. Het is zo’n magnifieke ervaring om opgenomen te worden in een wereld vol van liefde en het gevoel dat ze daaruit mee terug nemen, dat past hier eigenlijk niet. Het kan moeilijk zijn om iemand te vinden die je begrijpt en het is ongelooflijk pijnlijk als je ervaringen, die zo echt voelen, worden afgedaan als hallucinaties.”
Stevig licht op aarde
“Ik leer mensen bewust te worden van wat er is gebeurd. Na een bijna-doodervaring staan mensen ontzettend open, alles komt keihard binnen. Het eerste wat ik ze leer is om zich bewust te worden van hun eigen energie. Het aura zit om ons lichaam heen als de dampkring om de aarde. Het biedt bescherming en zorgt ervoor dat er buiten blijft wat er niet hoort. Als je beschermd wordt door je eigen energieveld kunnen lichaam en geest tot rust komen en kan een heftige ervaring zoals een bijna-doodervaring een plek krijgen. Dan is er ruimte om te onderzoeken wat jouw opdracht is in het leven. Wat is die change of life? Wat kun je daar uithalen? Al haal je er maar een lichtpuntje uit en ga je daar mee aan de slag. Naarmate de eigen bewustwording zal dat lichtpuntje uitgroeien tot een stevig licht op aarde.”
Tekst: Sarah Domogala
Dit artikel komt uit Happinez 07-2018. In dit nummer lees je ook drie portretten van mensen met een bijna-doodervaring.
Meer lezen over de schoonheid van de dood?
Dit is wat je kunt leren over het leven als je niet bang bent voor de dood.
