Zou het beter zijn om helemaal geen avocado’s meer te eten, omdat ze van ver komen? Pauline probeert het, maar het lukt niet zo goed.
Mijn vegetarische bio-moeder kocht ze altijd, en we aten ze al lang voordat ze een hype waren. In de salade, los, op brood. Het was mijn antwoord op de vraag: welk eten zou je meenemen naar een onbewoond eiland, en ook op de vraag: wat zou je elke dag willen eten. Avocado’s.
Stop met avocado’s eten
Tegenwoordig zijn ze in. En als iets in is, komt er altijd kritiek. Zo gaat dat. De hype veroorzaakt natuurlijk een grote vraag, waardoor de productie omhoog gaat, wat meestal voor het milieu niet het beste is. En mensen ergeren zich aan de hype en delen de kritiek. Dit gebeurt waarschijnlijk met zo’n beetje alle voedingstrends, maar dus ook met mijn geliefde avocado. Op een goede dag zag ik de Facebookpost voorbij komen: ‘stop met avocado’s eten!’. Er is zeshonderd liter water nodig om een kilo avocado’s te laten groeien, dat is vijf keer je ligbad vol met water, stond er. Op NOS was ook gepubliceerd dat het slecht voor het milieu zou zijn: ze komen van ver, ze moeten vliegen. Ook las ik dat er heuse kartels ontstaan rondom avocado’s plantages – of tenminste, ik weet niet of avocado’s op plantages groeien maar dat klinkt leuk.
Een avocadorestaurant in Parijs
Ik moet toegeven dat ik aan al deze dingen dacht toen een goede vriendin me in Parijs meenam naar het avocadorestaurant. Er lagen kratten vol met de rijpe vruchten, ieder lunchgerecht bevatte er minstens drie. Vliegtuigen vol avocado’s vliegen af en aan van het warme gedeelte van de wereld naar het koude gedeelte van de wereld, moet wel. Naar de hippe steden waar dunne biologische vegetarische zelfbewuste mensen ze eten en in hun smoothies stoppen.
Ze komen van ver
Ik ging wel twijfelen. We proberen thuis lokaal te eten, geen aardbeien in de winter. Wel pastinaken en knollen, en appels. De avocado groeit nog steeds niet in de Achterhoek. Mijn twee dochters houden ook erg van de groene dingen. De oudste wil het altijd naar school op brood. Dat vindt ze lekkerder dan alle andere dingen, behalve hagelslag. De kleinste kan een hele avocado in stukjes opeten en aangezien ze verder niet de beste groente-eter ter wereld is, laat ik haar dat doen. Dus nu koop ik ze nog steeds, twijfelend, af en toe. Nee oké, eerlijk gezegd: ik koop ze bijna dagelijks. Want toch beter dan hagelslag, beter dan salami, beter dan de hele dag geen groente eten. Stiekem nog steeds het lekkerste wat er is. Ik las op Hetkanwel dat je de plant ook zelf kunt kweken maar de kans dat er ooit een vrucht aan komt, is klein, en het duurt jaren, stond ergens aan het einde van het stukje. Misschien moeten we ooit maar in Mexico gaan wonen, in een huis met een avocadoboom in de tuin. (De dag nadat ik dit stukje schreef, heb ik géén avocado in de couscoussalade gedaan.)
Wat kun je in het dagelijks leven allemaal doen om de aarde minder te vervuilen? Pauline Bijster probeert het, en schrijft over deze duurzamheids dilemma’s.
