We worden geboren, we leven een tijdje en dan gaan we dood, punt. Maar volgens de leer van de reïncarnatie ligt dat anders en leven we vele levens totdat we al onze lessen hebben geleerd.
Reïncarnatie is het bekendst geworden vanuit het hindoeïsme en het boeddhisme, al bestaat er wel een verschil tussen deze leren. In tegenstelling tot hindoes geloven boeddhisten namelijk niet in het bestaan van de ziel.
Onderzoek door Gandhi
Hebben we eerder geleefd? Komen we weer terug? Voor sommige mensen staat het buiten kijf dat we opnieuw geboren worden, terwijl anderen het als volstrekte lariekoek beschouwen.
Maar hoewel we ons onze vorige levens doorgaans niet herinneren, lijkt het toch moeilijk voor te stellen dat we het met maar één leven moeten doen. Hoe kunnen we in die paar decennia onszelf optimaal ontplooien en spiritueel ontwikkelen, laat staan de verlichting bereiken? Daar is één leven toch veel te kort voor?
Nieuw: Happinez Agenda 2025
-
Personaliseer je eigen omslag
-
Indeling per week
-
12x astrologische maandvoorspelling
-
Agenda en inspirerende Astrologie Journal ineen
De gedachte van reïncarnatie kennen we vooral uit het hindoeïsme en het boeddhisme, maar het komt in alle culturen voor, óók westerse.
Reïncarnatie lijkt vooral een kwestie van geloof. Echt harde bewijzen zijn er niet voor te geven. Of toch wel? Herinneringen van kinderen aan vorige levens blijken geregeld voor te komen. Tussen hun tweede en vijfde jaar kunnen kinderen spontaan beginnen te vertellen over toen ze ‘nog groot waren’. Ze weten bijvoorbeeld waar ze hebben gewoond, hoe ze heetten, wat hun beroep was en hoe ze zijn overleden. Vanaf hun achtste jaar vervagen die herinneringen meestal weer en gaan de kinderen zich identificeren met hun eigen leven.
Zijn dit soort verhalen niet gewoon het product van een rijke kinderfantasie? Misschien hebben de kinderen iets op televisie gezien of in een stripboek gelezen en vermengen ze dat met de werkelijkheid.
Onverklaarbare herkenning
Herinneringen aan vorige levens zijn niet alleen voorbehouden aan kinderen. Ook als volwassene kun je een glimp opvangen uit je verre verleden. Soms kan een dorp of stad waar je nooit eerder bent geweest om onverklaarbare redenen vertrouwd aanvoelen.
Ook muziek of schilderkunst kan een sterke herinnering oproepen.’We dragen het verleden met ons mee’, zei mijn spiritueel leraar Sri Chinmoy. ‘Het is een onophoudelijke stroom.’ Het is een fascinerende gedachte dat we hier al eerder zijn geweest, waarschijnlijk vele, vele keren.
In elk leven doen we weer nieuwe ervaringen op, leren we nieuwe lessen en zetten we stappen op onze spirituele reisweg. Volgens het hindoeïstische geschrift de ‘Bhagavad Gita’ is onze ziel de rode draad die al onze levens met elkaar verbindt, ‘zoals parels aan een ketting’.
In elk leven hebben we een bepaalde taak te vervullen en lessen te leren, totdat we uiteindelijk onze doctorsgraad in de levenskunst halen, verlichting bereiken en met het goddelijke bewustzijn worden herenigd. Dan is de cyclus van dood en wedergeboorte ten einde.
De draad weer oppakken
Volgens de leer van reïncarnatie hebben onze vorige levens veel invloed op ons huidige leven. Want als je het over reïncarnatie hebt, heb je het ook over karma, de spirituele wet van actie en reactie. Elke gedachte, elk woord, elke daad is als een zaadje waar we in een later leven, afhankelijk van onze intentie, de zoete of wrange vruchten van plukken.
Simpeler gezegd: wie goed doet, goed ontmoet, en: wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. Want de wet van karma zegt dat wie anderen uitbuit, in zijn volgende leven zelf zal worden uitgebuit. Criticasters in dit leven worden de volgende keer zelf slachtoffer van kritiek, enzovoorts.
Het is oppassen met dit soort kwalificaties, want voordat je het weet denk je bij andermans ellende: eigen schuld, dikke bult. Dat kan nooit de bedoeling van karma zijn. Het is weliswaar een vorm van gerechtigheid, maar de bedoeling is dat je tot zelfinzicht komt en negatieve neigingen en patronen overwint.
