Mindful mama Didie Schackman neemt je mee in haar zoektocht naar een zinvol bestaan. Op haar blog Soulful Stories deelt ze wat ze op de weg naar een mindful leven zoal tegenkomt, en ook op haar blog voor Happinez schrijft ze over deze zoektocht naar zichzelf.
Onlangs ging ik op bezoek bij mijn peetouders. Ik had ze al meer dan tien jaar niet gezien vanwege de welbekende familieconflicten – waar ik overigens zélf niks mee te maken had, dus eigenlijk had ik geen enkele reden om contact uit de weg te gaan. Ik verlangde steeds meer naar een teken van leven en op een dag besloot ik mezelf uit te nodigen. Enkele dagen voorafgaand aan het bezoek kreeg alles een wrange bijsmaak: mijn peetoom bleek ernstig ziek en had te horen gekregen dat hij niet lang meer zou leven. Ga dan nog maar eens spontaan op visite.
Als verrassing nam ik mijn tweejarige zoontje mee, misschien was dit wel de laatste kans. Mijn nuchtere peettante deed open en bracht ons naar mijn oom. Daar zat hij. Een lange, magere, creatieve man die zijn leven had gewijd aan dieren, uiteenlopende hobby’s en zijn grote liefde: mijn peettante. Ik kon maar één ding doen. Luisteren. Zonder oordeel. Met aandacht voor zijn gevecht tegen de pijn, zijn geloof in alternatieve geneeswijzen en zijn liefde voor de kunst. Met gepaste trots vertelde hij over zijn meest recente werk: de beschildering van een houten paneel met, hoe toepasselijk: Het Laatste Avondmaal.
Na twee uur zag ik dat mijn peetoom vermoeid raakte en zei hem: ‘We gaan. We komen liever een andere keer terug dan dat je nu helemaal uitgeput raakt.’ Hij knikte en liet blijken dat ons bezoek hem goed had gedaan. Ontroerd en vol waardering vertrok ik naar huis.
Ontdek ook ‘Kristallen by Happinez’
-
Chakra’s in balans: zo gaat je levensenergie weer stromen
-
Handige kristallenindex: de betekenis van 67 kristallen
-
En nog veel meer
We hielden contact en genoten er volop van. Totdat ik onrustig werd van binnen. Want ik had inmiddels ook leren luisteren naar mijn hart. ‘Oom Paul bellen’ zette ik groot op mijn ‘to do’ list, wat ik vanwege van-alles-en-nog-wat toch nog drie dagen heb uitgesteld. Op de derde dag was er dan eindelijk contact. Van één kant deze keer. Mijn peetoom was overleden.
Omdat ik die middag naar hem luisterde, én naar mijn hart, koester ik nu een onvergetelijke herinnering aan mijn oom. Ik weet nu dat als je met volle aandacht luistert naar het verhaal van een ander, en daar geen oordeel over hebt, er ruimte ontstaat om mensen écht te leren kennen en te zien zoals ze in al hun oprechtheid zijn.
