Het komt van grote hoogte en het is exotisch, romig, veelzijdig en lékker… Niet voor niets wordt de kokospalm wel een heilige boom genoemd. Een hapje kokos is als een hapje paradijs.
Alles in één
Kalpavriksha, zo wordt de kokospalm langs de kusten van India wel genoemd: de heilige boom die alles geeft wat je nodig hebt. Als je ooit zou stranden op een onbewoond tropisch eiland, ben je dolblij als er zo’n palm staat. Die boom kan je leven redden: het vocht uit de kokosnoot is een prima dorstlesser en het witte vlees bevat genoeg vetten om je een tijd in leven te houden.
Het ontstaan van de boom: een legende
Net zo eindeloos als het gebruik zijn de verhalen over het ontstaan van de boom. De mooiste legende komt uit het hindoeïsme en gaat over de nobele koning Trishanku, die bij zijn sterven slechts één wens had: dat hij zijn lichaam mee kon nemen naar het hiernamaals. Zijn goeroe Vishwamitra wilde de rituelen wel voltrekken, maar toen de koning met lichaam en al bij de hemelpoort verscheen, ontstak de god Indra in woede en smeet hem terug naar beneden. Bijna stortte de koning te pletter; Vishwamitra hield hem net op tijd in de lucht. Zo zweefde de koning tussen hemel en aarde, totdat Vishwamitra hem een lange paal gaf om hem te ondersteunen. Zo ontstond de kokospalm.
Zo gebruik je kokos in de keuken
Je kunt kokos op verschillende manieren gebruiken. Maar welk kokosproduct gebruik je waarvoor? Zo gebruik je kokosproducten in de keuken:
Kokosvocht, of klapperwater
Het doorzichtige vocht in de kokosnoot is een frisse dorstlesser – drink het vers, met een rietje zó uit de noot.
Geraspte kokos (kopra)
Het gedroogde vruchtvlees van de kokosnoot. Lekker door muesli of in kokoskoekjes.
Kokosmelk
Het vruchtvlees, aangelengd met (kokos)water. Geeft romige textuur aan sauzen en curry’s. Geconcentreerde kokosmelk heet kokoscrème. In vaste vorm heet het santen.
Kokosolie of –vet
Wordt geperst uit het witte vruchtvlees. De olie stolt al bij circa 25 ˚C. Te gebruiken als ‘boter’ of frituurolie, maar ook geschikt voor huid en haar.
