Jarenlang probeerden Ellen van der Valk en haar man om een kindje te krijgen, maar het lukte niet. Toen ze haar passie vond in yoga, veranderde haar leven. In ‘Baby in mijn hoofd’ beschrijft ze hoe ze op de yogamat leerde haar leven niet op pauze te zetten voor haar kinderwens.
Je verhaal is heel persoonlijk en best intiem. Waarom wilde je het graag delen?
Vooral omdat ik wil laten zien dat het mogelijk is om verdriet, pijn en teleurstelling te transformeren naar dankbaarheid, geluk en inspiratie. Dat wat op het eerste gezicht tegenspoed lijkt, later een groot geschenk kan blijken. Want door de pijn, het verdriet en de angsten over onze onvervulde kinderwens heen, heb ik ontdekt waar het in mijn leven om draait.
Hoe kwam je daar achter?
Jarenlang had ik een plaatje in mijn hoofd, van mijn man en ik met een baby. Mijn angst dat het niet ging lukken, stopte ik weg, en ik was steeds maar op zoek naar een oplossing. Dat creëerde een grote onrust. Toen ik die onrust in mezelf ging onderzoeken, begon ik langzaamaan anders naar mijn ‘probleem’ te kijken. Ik leerde steeds meer te leven zonder verwachtingen en zonder weerstand.
Doordat ik stapje voor stapje de controle durfde los te laten, kwam ik uit mijn hoofd, en leerde ik weer te voelen. Dat leverde in eerste instantie veel tranen op. Maar het bracht me ook in contact met een diep innerlijk vertrouwen en wijsheid. En dat heeft me enorm geholpen in het maken van keuzes, zoals stoppen met behandelingen, en leren vertrouwen op de loop van mijn leven.
Online training Ayurveda
-
Ontdek de leefstijl die bij jou past
-
7 lessen met wijsheden uit deze eeuwenoude gezondheidsleer
-
Cadeau: koperen tongschraper
Yoga heeft je ook erg geholpen, toch?
Ja, het loopt als een rode draad door mijn verhaal heen. In eerste instantie hielp yoga me om te ontspannen, bijvoorbeeld na de maandelijkse teleurstelling. Ik was eigenlijk helemaal niet ‘goed’ in yoga met mijn stijve lichaam en drukke hoofd, maar na een les voelde ik me altijd beter. Ik wilde graag een yoga-opleiding doen, maar zei steeds dat dat nu niet kon, want stel nou dat ik zwanger zou raken?!
Toen ik er toch aan begon, leerde yoga me om niet mijn hele leven op pauze te zetten vanwege onze kinderwens. En ik ging inzien dat mijn gedachten er gewoon mogen zijn, maar dat ik wel zelf kan bepalen hoe serieus ik ze neem. Toen een vriendin me belde en vertelde dat ze zwanger was, voelde ik aan mijn lichaam dat het me raakte en ging ik een wandeling maken. Na een tijdje merkte ik dat ik er in gedachten een enorm slecht scenario van aan het maken was: ‘ik mag nooit een kinderkamer inrichten’, ‘wat doe ik toch verkeerd, dat het nog steeds niet is gelukt’, etc. Maar nu had ik yoga als tool: ik richtte mijn aandacht weer op mijn lichaam en mijn ademhaling. En opeens voelde ik de wind door mijn haren en de zon op mijn gezicht. Ik was weer in het nu en daar was het op dat moment hartstikke fijn.
In yoga vond ik mijn passie, en dat maakte me minder bang voor een kinderloze toekomst. Een kinderwens is voor mij eigenlijk een verlangen om diepe verbondenheid te ervaren: als ik aan een baby denk, voel ik onvoorwaardelijke liefde en zorgeloosheid, wil ik zorgen en koesteren, wil ik een plek creëren waarin dit kleine mensje kan groeien. Eigenlijk is dat wat ik voor mezelf en alle levende wezens wens. Dus ook al is het ons niet gegeven om een eigen kindje te krijgen… alles waar die wens voor staat, kan ik op een andere manier in de wereld brengen en vanuit het leven terug ontvangen.
Hoe gaat het nu met je? En met je kinderwens?
De wens is er nog steeds, maar het is niet erg dat-ie onvervuld is. Het bleek mijn grootste leraar, en in alle pijn, verdriet en teleurstelling zaten onbetaalbare levenslessen verborgen. Tien jaar geleden zag ons leven er behoorlijk anders uit dan nu. Ik had een goede baan, was succesvol in wat ik deed, had een druk sociaal leven. Maar onder dat glanzende oppervlak lag veel onrust en onzekerheid. Eigenlijk was ik niet zo happy als de buitenkant deed vermoeden. Juíst die kinderwens bracht dit naar boven. Er was geen ontsnappen aan, ik moest op zoek naar mijn eigen geluk. En door die kinderwens vond ik dat, in mezelf.
Wat is de belangrijkste les die je geleerd hebt in de periode waarin de ‘baby in je hoofd’ zat?
‘Don’t miss your life’, van yogaleraar Robert Boustany. Je hoofd kan zo druk zijn met alle problemen in je leven. Alles wat er gepasseerd is en alles wat misschien nog gaat komen. Maar het leven is hier en nu, en heel vaak is het hier en nu prachtig. Veel vaker dan je hoofd je doet geloven!
‘Baby in mijn hoofd’, Ellen van der Valk. Meer van Ellen? Neem een kijkje op haar website.
