Ram
Niet elk afscheid is pijnlijk, soms is er sprake van opluchting of verlossing als twee mensen uit elkaar gaan of als iemand naar het hiernamaals gaat. Omdat er aan een lang lijden een einde is gekomen. Of omdat je eindelijk los kunt komen van een band die veel offers van je heeft gevraagd. Zelfs als je die offers met veel liefde hebt gebracht, kan het toch het gevoel geven dat je eigen leven on hold stond.
Dat een afscheid voelt als een opluchting kan desondanks zorgen voor een schuldgevoel. Want het hoort niet en het mag niet dat je ook een beetje blij bent als iemand uit je leven verdwijnt. Je hoort somber te kijken en te huilen.
Trek je daar niets van aan. Geef jezelf toestemming om alles te voelen wat er te voelen valt. Dat betekent niet dat je die gevoelens met iedereen hoeft te delen. Niet iedereen kan even goed omgaan met gevoelens die tegenstrijdig lijken. Het kan genoeg zijn als jij je emoties deelt met een of twee mensen die dichtbij je staan en die ruimhartig zijn. Alles mag er zijn, ook dat wat in de ogen van de wereld ongepast of ongemakkelijk is. Dat hoort bij het leven, nee sterker nog, dat is het leven.