Happinez’ brand manager Tess Warmerdam vertrok naar Aruba om daar het ‘Happiness 360 Congress’ bij te wonen. Daar kwam ze tot de ontdekking dat je geluk vindt als je er juist niet naar op zoek gaat.
Het hagelwitte, poederachtige zand knispert onder mijn voeten, terwijl ik in gedachten verzonken langs de branding loop. De diepturquoise zee is kalm en glad, als een spiegel, waardoor de toch al zo indrukwekkende sterrenhemel weerkaatst wordt. Boven en voor me schittert de wereld. Nog niet eerder maakte ik een nachtelijke wandeling in zo’n sprookjesachtig decor. Het maakt me kalm en stil van binnen.
Ik ben op Aruba, het One happy island van het Caribisch gebied. Ik ben hier pas een paar dagen, maar het lijkt eeuwen geleden dat ik van afspraak naar afspraak vloog. Het inpakken van mijn koffer stond onderaan mijn eindeloze to do-lijst. Het lijkt zó ver weg: het zwaaien naar mijn zoontje, het bijna missen van mijn vlucht omdat Schiphol een van zijn drukste dagen van het jaar beleefde.
Ik ben hier op uitnodiging van de Aruba Tourism Authority. Namens Happinez ben ik als enige journalist uit Europa bij het door hen georganiseerde ‘Happiness 360 Congres’. Het is heerlijk om me onder te dompelen in een bad vol inspiratie en inzichten op het gebied van geluk. Er zijn internationale sprekers, interessante discussies. Bijvoorbeeld: wat betekent geluk voor een eiland als Aruba? In hoeverre draagt aandacht voor geluk bij aan het welzijn van de ruim 110.000 inwoners, de werkgelegenheid en het voor hun zo essentiële toerisme? De cijfers liegen er niet om. Met trots en een grote glimlach vertelt Aruba’s Minister van Toerisme ons dat Aruba zich – met een Bruto Nationale Geluksindex van 7,8 – het gelukkigste eiland ter wereld mag noemen.
Niet zoeken, maar ervaren
De Bruto Nationale Geluksindex, afgekort BNG, is een begrip dat we kennen van het land Bhutan. Koning Jigme Singye Wangchuk van Bhutan ontwikkelde deze index al in 1972 in reactie op de kritiek op de slechte economie van zijn land. Geluk van een land hangt volgens hem niet alleen af van de economische groei, maar vooral in de duurzame sociaal-economische ontwikkeling, behoud van culturele waarden, een respectvolle omgang met het milieu en een goed bestuur van ondernemingen. Als Aruba’s Minister President Eman tijdens het congres spreekt, noemt hij de BNG een van Aruba’s belangrijkste prioriteiten.
Aruba is het gelukkigste eiland ter wereld, ten opzichte van de grootte van het land. Dit blijkt uit een onderzoek dat gedurende een periode van vijf jaar is uitgevoerd door de Aruba Tourism Authority (ATA) en het Rosen College van Hospitality Managegment van de Universiteit van Central Florida. Natuurlijk is er een kritisch eigenwijs stemmetje wanneer een onderzoek in opdracht van een bureau voor toerisme wordt uitgevoerd, klopt het dan wel echt met de werkelijkheid? Is geluk ook iets waar je echt beleid op kunt maken? Tegelijkertijd smelt die scepsis weg wanneer ik om me heen kijk. Vanaf het moment dat ik voet zette op het eiland, zie ik ook overal geluk om me heen. De uitstraling van de Arubanen, de eenvoud van het eilandleven, de zon, de ruim negentig nationaliteiten die hier samenleven…
Tijdens mijn verblijf op Aruba is Paula mijn gids. Ze is zelf geboren en opgegroeid op Aruba. Ze spreekt vier talen, is werkzaam in het toerisme en belichaamt met haar Colombiaans-Nederlandse-Venezolaanse roots de ‘typische Arubaan’. Op de passagierstoel van haar auto luister ik vol verwondering toe hoe ze aan de telefoon moeiteloos schakelt tussen de diverse talen. Terwijl we van Oranjestad naar San Nicolas rijden stel ik haar eindeloos veel vragen over hoe zij geluk vindt op dit bijzondere maar kleine eiland. Ze grinnikt en geeft zo goed mogelijk antwoord, maar eigenlijk zijn er niet zoveel woorden voor: Arubanen zoeken niet echt naar geluk, ze erváren het gewoon. Een eyeopener voor mij, ik vind het soms moeilijk om bewust aandacht te hebben voor alledaags geluk.
Rust voor lichaam en ziel
We rijden naar het kuststadje San Nicolas. Ik word onmiddellijk verliefd op deze culturele broeiplaats. Geen Amerikaanse hotels, casino’s of cruiseboten: deze plek ademt creativiteit en ambitie. Veel jonge kunstenaars hebben zich hier in de afgelopen jaren gevestigd en je vindt op iedere straathoek metershoge adembenemend mooie streetart. Ik heb geluk, want net nu ik hier ben, vindt voor het eerst de Aruba Art Fair plaats, waardoor de straten ’s avonds bruisen van levendigheid en je ogen en oren tekort komt voor de vele optredens en marktkraampjes met lokale lekkernijen en kleurrijke kunst. Het eigenzinnige van San Nicolas is een verrassing. Wanneer ik de volgende dag aan de Arubaanse minister van Toerisme vertel over mijn indrukken, lacht hij instemmend. Hij wil niets liever dan oog voor de bijzondere cultuur van het eiland.
Niet alleen mijn lichaam komt tot rust door het relaxte eilandleven en tropische klimaat, ook mijn ziel laadt zich op. Ik vraag aan Paula of Aruba een plek is voor een toerist als ik, op zoek naar bijzondere plekken en met een liefde voor bewust en zinvol leven. Als antwoord neemt ze me drie dagen lang kriskras over het eiland om prachtige en soms spirituele hotspots te laten zien. We volgen in alle vroegte een yogales in de prachtige tuin van het Manchebo Beach Resort & Spa, eten een vegan lunch bij Garden Fresh, nemen een duik in een natural pool, pikken onderweg een fairtrade soy latte mee en rijden kilometers lang langs de ruige Noordoostkust met onder meer duizenden stapels wensstenen, neergelegd door vissers die hiermee de zee om haar zegen vragen. In het Moreu Facilitation & Healing Center ervaar ik hoe reiki me terug in balans brengt op emotioneel, fysiek, mentaal en spiritueel niveau. Tijdens een persoonlijk consult wordt me een spiegel voorgehouden, waar ik nog lang over nadenk.
Er is ook ruimte om te doen wat ik het liefste doe: duiken. Over de hele aardbol heb ik plekken bezocht waar ik kan verdwijnen in de onderwaterwereld. De stilte onder het wateroppervlakte geeft me een rust en kalmte zoals ik die niet altijd kan vinden in mijn dagelijkse leven. Duiken vraagt om mindfulness, in het moment zijn, ontspanning en vertrouwen – op mijn apparatuur, mijn mededuikers. Met alle inzichten van het congres en alle indrukken van het eiland duik ik naar de diepte. Maar wanneer ik op 25 meter diep in de warme wateren van Aruba ben, dringt het tot mij door dat dit eiland onder water én boven water haast net zo rustgevend is. Nee – ik denk het niet, ik ervaar het. Is dit echt een eiland vol geluk?
Meer lezen van Tess? Neem eens een kijkje op onze colofon-pagina.
Dit bericht kwam tot stand in samenwerking Aruba Turism Authority.
