Klagen, zeuren, mopperen. Je betrapt jezelf er liever niet op, maar we doen het allemaal. Soms lucht het op, maar vaak ook niet. Dan voel je je er moe en futloos van worden. Kan dat niet anders?
Ook Sandra Brandt bespeurde bij zichzelf de neiging tot klagen. Was het niet over de frustrerende zaken des levens, dan was het wel over andere klagers. Stel dat ze nou zou stoppen met klagen, wat zou daar dan voor in de plaats komen? Ze bedacht de #klaagvrijemaandag en daagde daarmee zichzelf en anderen uit om niet meer te klagen.
Van een dag per week groeide haar missie al snel uit tot iets groters. Als het lukt om een dag per week niet te klagen, dan zou het immers ook moeten lukken om dat langer vol te houden – misschien zelfs de hele week. In haar boek Klaagvrije maandag – 7 sleutels voor een rijker leven vertelt ze waar klagen vandaan komt en hoe je die behoeften op een andere manier kunt vervullen. Er zijn namelijk alternatieven voor klagen. Hoe en wat? Vijf inzichten van Sandra.
1 Klagen is een omweg
Klagen is een manier om je behoeften kenbaar te maken, maar dan wel een omslachtige manier. ‘Je doet het via een omweg: door schuld te geven. Je zegt meestal niet waar je werkelijk behoefte aan hebt,’ schrijft Sandra. De kunst is om vaker de rechtstreekse route te nemen. Zeg wat je op je hart hebt, vraag om de dingen waar je naar verlangt. Sta je op het punt om ergens over te klagen, dan kun je jezelf dus de vraag stellen: wat zit me dwars, wat mis ik?
2 Klagen verdient compassie
Over mensen die klagen, wordt vaak… juist ja, geklaagd. Maar als je het vorige inzicht op je in laat werken, is dat eigenlijk niet terecht. Als je begrijpt waarom mensen klagen – vanuit een behoefte of gemis – is het gemakkelijker om invoelend te zijn. De persoon die klaagt, vindt het blijkbaar moeilijk om te voelen wat er onder die klacht ligt, en om datgene te vragen wat hij of zij nodig heeft.
3 Je hoeft niet altijd blij te zijn
Moet je nu alles met de mantel der liefde bedekken? Zeker niet. Niet meer klagen, betekent niet dat je bij alles hiep hiep hoera roept. “Klaagvrij door het leven gaan, gaat juist over oprecht zijn naar je binnenwereld,” schrijft Sandra. En: “Het vraagt je om stil te staan bij wat ertoe doet en om ongemak te verdragen zolang dat nodig is.”
4 Verwachtingen -> klagen
Wie niets verwacht, raakt nooit teleurgesteld en heeft dus niets te klagen. Maar ja, om niets te verwachten moet je spiritueel wel heel vergevorderd zijn. Toch helpt het om je bewust te zijn van wat je verwacht. “Klagen heeft altijd een oorsprong bij de mismatch tussen je verwachting of wens en de realiteit.”
5 Je innerlijke criticus kan je helpen
Dat stemmetje in je achterhoofd dat je steeds vertelt dat je niet goed genoeg bent, of niet te veel moet willen, dat is je innerlijke criticus. “Hij gaat nu eenmaal uit van het ergste en wil je beschermen door te zeggen: ‘Doe maar niet, het gaat je toch niet lukken’ of ‘Wie ben jij nu helemaal? Houd je nou maar koest.'” Toch kun je wat aan ‘m hebben. Besef dat jij niet je innerlijke criticus bent, maar dat hij los van jou staat. Je kunt ‘m, in Sandra’s woorden, op de achterbank zetten en zelf achter het stuur gaan zitten. Hij roept dan af en toe wel wat, maar zijn commentaar helpt je juist om je eigen pad te vinden. Je hoort hem namelijk alleen als je spannende, nieuwe stappen zet. Dan weet je dus: ik ga vooruit, ik neem risico’s.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Meer lezen?
- Lees Klaagvrije maandag. 7 sleutels voor een rijker leven van Sandra Brandt
Meer Happinez?
- Zo sluit je vrede met je innerlijke criticus
- Vind je jezelf nooit écht goed genoeg? Zo ontwikkel je zelfliefde
- Dit is hoe dankbaarheid je immuunsysteem kan verbeteren
