Dat een depressie verlammend kan werken heeft Marnix aan den lijve ondervonden. Wat je nodig hebt om je beter te gaan voelen is liefde, veel liefde.
Naar schatting krijgt 1 op de 5 volwassenen ooit een depressie. Het échte werk, dus geen gevalletje ‘De kaartjes voor mijn favo band waren uitverkocht en nu ben ik zoooo depri!’. Het is een verlammende ziekte die je complete systeem verandert in een duistere fabriek vol biochemische verwarring en diepe pijn. Alles komt piepend en knarsend tot stilstand, en het voelt alsof het nooit meer overgaat.
Ik heb er veel ervaring mee. Mijn leven kende lange periodes die gedomineerd werden door neerslachtigheid, variërend van een mild grijs tot het diepste zwart dat alles verslindt. Tot voor een paar jaar geleden lukte het me zelden een stabiele fase te bereiken of voor langere tijd ontspannen en tevreden te leven. Alsof geluk een eiland was dat wegdreef zodra ik bijna uitgeput de kust had bereikt. Een depressie betekent meestal de totale onmogelijkheid van wát dan ook te genieten. En het staat compleet los van gunstige omstandigheden of positieve gebeurtenissen.
Ondanks het feit dat het veel mensen overkomt, bárst het rond psychische stoornissen nog van de stigma’s en vaak wat naïeve overtuigingen. Om er maar een te noemen: ‘Als je depressief bent, moet je dan niet gewoon meer van jezelf houden?’ Het is op zich een legitieme vraag, maar vooral een bewijs van gebrek aan persoonlijke ervaring. Want als je middenin een depressie zit, is zelfliefde simpelweg te veel gevraagd. ’s Ochtends (of ’s middags) opstaan kost dan al zó veel energie, dat er geen greintje overblijft voor andere dingen. Als het op is, is het ook echt op, en van jezelf houden is een luxe die iemand met zo’n ingrijpende mentale aandoening vaak gewoon niet kent. Sterker nog: als je depressief bent, vind je jezelf meestal waardeloos.
Ontdek ook ‘Kristallen by Happinez’
-
Chakra’s in balans: zo gaat je levensenergie weer stromen
-
Handige kristallenindex: de betekenis van 67 kristallen
-
En nog veel meer
Toch speelt liefde een cruciale rol in deze situatie. Of júist. Want mensen die depressief zijn hebben er heel veel van nodig. Liefde, en begrip. En geduld. En vertrouwen. Dat valt lang niet altijd mee, voor zowel de gever als de ontvanger. In je diep sombere periode ben je namelijk zó in jezelf gekeerd, dat het aanvaarden van hulp in welke vorm dan ook vrijwel onmogelijk is. Je bent vaak niet eens in staat ook maar enige waardering uit te spreken voor de inspanning van anderen (iets wat al snel ondankbaar kan lijken). En meestal leef je in zó’n klein, benauwd wereldje, dat je kijk op het leven intens negatief en pessimistisch is. Dat maakt het lastig en pijnlijk voor alle betrokkenen.
Als je het idee hebt dat je onvoorwaardelijk van iemand houdt, is dit de ultieme uitdaging. Want geven aan iemand die depressief is biedt geen enkele garantie, en je krijgt misschien niet direct iets terug. Een depressie haalt alle sociale conventies onderuit en maakt mensen – uit pure noodzaak – enorm egocentrisch. Het vraagt heel veel om er te zijn voor iemand die dat helemaal niet wil of dat in elk geval niet laat blijken. Maar liefdevol blijven als er geen positieve feedback is, is misschien wel het mooiste wat je voor iemand kunt doen.
Trouwens, als je dit leest en zelf in een depressieve periode zit, wens ik je alle sterkte van de wereld toe. Je bent het waard, en geloof mij: ooit zie je dat zelf weer in.
Heel, heel veel liefde.
