Lieve Dot: advies aan Impulsief

Het leven gooit je soms plots een andere kant op zodat je even niet weet waar je het zoeken moet. Maar daar is Dot, je reddingsboei in tijden van woelige wateren. Ze geeft je haar eerlijke, maar liefdevolle mening over grote levensvragen, kleine dilemma’s of wringende kwesties, als een zacht duwtje richting wal.

Het werkt heel simpel: jij stelt (geheel anoniem, ondertekend met een pseudoniem naar keuze) een vraag, Dot geeft – elke donderdag- antwoord. En wie Dot is? Dat houden we nog even geheim…

Deze week geeft Dot advies aan Impulsief:

Lieve Dot,

Eens in de zoveel tijd begint het te bij mij te kriebelen, en wil ik iets ‘anders’. Iets aan mijn uiterlijk moet rigoureus aangepakt. Of dit nu door een piercing, tatoeage of door het verven van mijn haar gebeurt, dat maakt niet uit. Dit keer is mijn obsessie geland op het nemen van een nieuwe oor piercing, naast de vijf die ik al heb.

Ontdek ook ‘Kristallen by Happinez’

De speciale editie (102 pagina’s!) met alles wat je ooit wilde weten over kristallen:

• Chakra’s in balans: zo gaat je levensenergie weer stromen

• Handige kristallenindex: de betekenis van 67 kristallen

• En nog veel meer

Shop nu

In de afgelopen dagen heb ik eindeloos veel uren op het internet doorgebracht, om plaatjes te bekijken van inheemse stammen die zich op prachtige manieren hebben weten te versieren, om interviews te lezen met piercers die hun vakmanschap als kunst beschouwen en eindeloos veel foto’s te bekijken van de meest prachtige, subtiel gepiercete oren voorzien van twinkelende studs, witgouden kettinkjes of kleine zilveren ringetjes.

Samen met een vriendin heb ik een datum geprikt, maar hoe dichter de dag des piercen naderde, hoe belachelijker het voelde om zo bezig te zijn met uiterlijkheden als je ook druk bezig bent met spirituele ontwikkeling.

Op de dag zelf kregen we allebei koud watervrees. Er blijken toch nog een aardig aantal haken en ogen te zitten aan het doorboren van je oor met een stuk metaal (iets met nare ontstekingen, ophopingen van kraakbeen en heel veel antibiotica). En waarom zou je je lichaam opzettelijk verwonden, als dat niet noodzakelijk is?

Maar hoe rationeel ik ook over de risico’s nadenk, de drang, die blijft. Waar komt dat toch vandaan, die behoefte om je uiterlijk te veranderen als je geest een ontwikkeling doormaakt? Helpt het je geestelijke ontwikkeling om dit proces op je lichaam vast te leggen, of dat nu door een tatoeage, piercing of een kort kapsel is? Of is onderdrukken beter, voor zowel lichaam als geest?

Ik ben heel benieuwd hoe jij hierover denkt, lieve Dot: to pierce, or not to pierce?

Liefs,
Impulsief

_____________

Lieve impulsief,

Sinds een tijdje begrijp ik mensen die in zichzelf snijden beter. Ik vond het altijd onbegrijpelijk totdat mijn lief eenzijdig iets ondernam wat zoveel pijn deed dat het enige logische wat overbleef was dat ik dan ook maar fysiek pijn moest voelen. Het klinkt me nu niet meer logisch in de oren, maar ik denk dat het pijn-logica was. Wanhoop-logica. Dus op een avond in een hotelkamer in een vreemde stad waar we al uren hysterische ruzie hadden, de soort die je relatie aan een draadje doet bungelen, dwong ik mijn lief me pijn te doen. Ik wilde weer voelen. Iets voelen in mijn lichaam wat de tsunami in mijn hoofd zou afleiden, overtreffen. Het werkte. Het werkte genoeg om die nacht te komen als stel, waarna we op een andere, minder primaire manier konden beginnen aan het langzaam genezen van onze relatie.

Hiermee wil ik je trouwens geen zelfmutilatie aanpraten. Of geweld romantiseren. Maar die ervaring, die eenmalig bleef en zonder bloedvergieten verliep en volgens mij zelfs zonder blauwe plekken, heeft me iets heel waardevols geleerd. Lichaam en geest vloeien in elkaar over als de één of de ander overstroomt. Hun water voelt verschillend aan, maar is in feite dezelfde oceaan van je bestaan. Ondoorgrondelijk, vloeibaar, zacht en doorklievend tegelijkertijd.

Wat me opvalt aan je vraag, lieve Impulsief, is je neiging een waterdichte muur op te trekken tussen je lichaam en geest. Zou het kunnen dat je het gewoon mooi vind om zo’n piercing te hebben maar (nog) niet durft? En dat je je koudwatervrees een “spirituele” draai geeft om het te verantwoorden naar jezelf? Dat kan. En is prima natuurlijk.

Ik weet niet precies waarom, maar ik heb een het gevoel dat je om de hete brij heen draait. Je blijft heel algemeen wanneer je praat over “waar komt die neiging vandaan om je uiterlijk te veranderen als je geest een ontwikkeling doormaakt”. Wat allemaal goed klinkt en waar we het over zouden kunnen hebben, lieve Impulsief, maar liever heb ik het over jou. Mijn Dot-detector doet ding-ding-ding als jij het hebt over ‘een geestelijke ontwikkeling’.

Misschien wil je míj niet vertellen wat er precies aan de hand is, maar zorg er wel voor dat je er eerlijk over bent naar jezelf. In het diep voelen zit ook je praktische antwoord over wel of niet piercen verscholen. Dat heeft niets te maken met lichaam en geest en geestelijke ontwikkeling en spiritualiteit, lieve Impulsief. Dat zijn allemaal slimme manieren om jezelf af te leiden van de kern van de zaak.

Als je diep voelt waar je nu doorheen gaat, vloeit de beslissing of daar er wel of niet een vijfde piercing bij hoort daar vanzelf uit voort. Zo binnen, zo buiten. Het is eeuwenoude wijsheid om een innerlijke transformatie ook aan de buitenkant te belichamen. Hoeveel mensen hebben bijvoorbeeld niet ooit radicaal de schaar erin gezet na het beëindigen van een relatie? Nieuw begin, nieuw kapsel. Heel simpel en heel effectief.

Als doorboren past bij wat je nu doormaakt dan kan je piercing voor balans zorgen. Een manier die gezonder is dan jezelf op andere manieren pijn doen. Als het blijkt dat al die uren op het internet een vorm van afleiding zijn voor wat er echt gaande is dan is het misschien niet zo noodzakelijk.

Zo binnen, zo buiten. Maak dat je mantra, lieve Impulsief, en je komt erachter of die vijfde stud erbij moet.

Alle goeds,

Liefs
Dot

Wil je zelf ook je vraag stellen in deze rubriek? Mail dan je dilemma naar lievedot@happinez.nl.

Dot moedigt aan de volgende dingen mee te nemen in je vraag:

• Vertel wat meer over jezelf. Geef wat context rondom je vraag.
• Hoe uit dit dwarszittende dilemma zich in de praktijk van je leven? Wat zeg, doe, denk of laat je erdoor? Geef een specifiek voorbeeld.

Klim in je pen, en wie weet zie jij je dilemma binnenkort beantwoord!

Vond je Dots antwoord behulpzaam en wil je het delen? Ook meepraten over deze vraag kan hier.