Lieve sentimentele, Wanneer wordt gevoelig eigenlijk sentimenteel?
Als de tranen je al in de ogen springen als je je kleuter klaar ziet staan om met zijn klas een liedjesconcert te geven, misschien. Als je na zo’n beetje elke bioscoopfilm nog vijf minuten in het donker moet zitten om jezelf bij elkaar te rapen voor je de zaal verlaat. Of als het vinden van een oude foto je zo terug de tijd in slingert dat je de huidige vergeet.
Sentimenteel mens
Als sentimenteel mens zul je wel eens zijn beticht van het plengen van krokodillentranen – emotievertoon om een effect te sorteren. Men zal je wel eens meewarig hebben aangekeken om je weekhartigheid. En de termen ‘overdreven’ en ‘dramatisch’ zullen je ook niet onbekend in de oren klinken. Snel ontroerd zijn is in de ogen van velen net zo incorrect als ongevoelig zijn. Het valt net buiten sociaal gedrag dat normaal wordt gevonden.
Grote emoties
Een zekere schaamte om je eigen grote emoties die zo gemakkelijk aan de oppervlakte verschijnen, zal je niet vreemd zijn. Het kan nogal ongemakkelijk zijn als je de afscheidsspeech van een collega met je gesnik overstemt of als je op het schoolplein overvallen wordt door een overweldigende drang om je dochter te omhelzen omdat je haar zes uur niet gezien hebt. Andere mensen lijken veel meer de baas over hun gevoelens dan jij.
Jij hebt oog voor schoonheid
Eigenlijk betekent sentimentaliteit het vermogen om groot geluk te voelen bij kleine dingen en dat ook te uiten. Je hebt oog voor schoonheid, lieve teerhartige, en dat is een zegen. Je bent gemakkelijk geroerd door pracht en goedheid. Maar er zit ook een vleugje pijn bij. ‘Anticiperend verdriet’ noemt mijn uitgever Oscar van Gelderen het; weten dat je wat je bezit ook weer zult verliezen, dat wat je overkomt ook weer voorbij zal gaan. Ikzelf noem het ‘premature weemoed’. Als kind rouwde ik er op Kerstavond al om dat Kerstmis twee dagen later weer verleden tijd zou zijn. Ik nam een voorschot op hoe ik me dan zou voelen, en dat overschaduwde bijna de vreugde van het moment. Superonhandig.
Laat je gelukstranen stromen
Alle grote woorden (liefde, geluk, schoonheid) lijken voor onze generatie te zijn doorgestreept. Daar bij stilstaan wordt al snel pathetisch gevonden, want het is de ironie die zegeviert. Ironie schept afstand tussen de mens en dat waar hij mee in aanraking komt. Het is een soort buffer van lacherigheid en spot die maakt dat het allemaal niet zo binnenkomt en je weer gauw door kunt met de lopende zaken. En daarmee ontzegt de ironische mens zich veel.
Handig of alom geaccepteerd en begrepen is sentimentaliteit dan misschien niet, maar rijk is de persoon die geen buffers heeft en geraakt kan worden. Het is de beloning voor het diep doorvoelen van de verdrietige dingen, want dat durf ik blind te beweren over elke sentimentele ziel. Het vermogen verdriet toe te laten is een brug naar het beleven van diepe vreugde. Het is je gegund, lieve sentimentele, laat je gelukstranen stromen en veeg ze dankbaar weg.
Met liefde en waardering voor hoe jij met je emoties omgaat,
Susan
Meer brieven lezen van Susan Smit?
- Dit is een brief die elke vrouw zou moeten lezen
- Deze brief is voor iedereen die ooit verlaten is door zijn geliefde
- Aan alle bonusouders: Susan Smit schreef je deze brief
