Vaderdag is een dag waarop je je vader in het zonnetje zet. Om hem te bedanken voor de goede zorgen voor jou, alle liefde die hij je geeft en het feit dat hij er altijd is wanneer je hem nodig hebt. Maar wat als dat niet het geval is, omdat je vader is overleden, je hem nooit hebt gekend of jullie band niet is zoals je graag zou willen? Dan is Vaderdag helemaal niet zo’n feestelijke dag, maar juist een moment waarop je geconfronteerd wordt met gemis, pijn of een gevoel van leegte.
In de weken voor Vaderdag zijn de reclamespotjes, de advertenties en de tips voor geschikte cadeaus en uitjes overal. Als Vaderdag aanbreekt, lijkt het alsof er niemand is die de dag zonder vader doorbrengt. Het kan zelfs lijken alsof je de enige bent die een vader moet missen, en dat voelt eenzaam.
Maar de realiteit is anders. Er zijn een heleboel mensen die een vader moeten missen op Vaderdag. Misschien omdat ze hem nooit hebben gekend, omdat hij niet langer in leven is of omdat hij nooit een vaderrol heeft aangenomen. Het geluid van deze groep is alleen een stuk zachter dan dat van de Vaderdag-vierende mens. Zij zetten geen reclamespotjes in om een tegengeluid te laten horen. Zij hebben geen eigen, speciale dag waarop ze aandacht vragen voor hun situatie. Daarom is het zo belangrijk om ook hun stem te laten horen.
Zodat je weet dat je niet alleen bent. Zodat je weet dat je mag vinden dat Vaderdag geen leuke dag is. Je mag zelfs je dierbaren vertellen dat je opziet tegen zo’n dag en dat je niet weet hoe je hem moet invullen om er een gewone, fijne zondag van te maken. Door dit met anderen te delen, maak je ruimte voor je eigen verdriet, zodat een ander jou deze ook kan geven. Om er uiteindelijk ooit, op een dag, een gewone, fijne zondag van te maken.
Meer lezen?
Deze technieken helpen je omgaan met verdriet.
