De Amerikaanse psycholoog Emily Esfahani Smith onderzocht het geheim achter gelukkig zijn.
Dit is wat schrijfster Susan Sontag ons leert: weet dat je de schrijver bent van je eigen levensverhaal, en dat je een leven lang kunt knutselen aan wie je werkelijk wilt zijn.
Sontag zag zowel haar leven als persoonlijkheid als een project in wording. Ze was verslaafd aan het stadse leven van New York. Hier vond ze zichzelf niet; ze schiep zichzelf.
Veranderen doe je een leven lang
Volgens biograaf Benjamin Moser laten haar postuum gepubliceerde dagboeken een aandoenlijke kant van Sontag zien: wispelturig en om de haverklap verliefd. Haar ware zelf veranderde voortdurend, en ze omarmde deze innerlijke instabiliteit volledig.
Zelfs toen ze door kanker werd getroffen, weigerde zichzelf in de rol van terminaal patiënt te schikken. Zo ging ze ging in haar essay ‘Illness as metaphor’ (1978) de strijd aan met gevestigde ideeën rondom patiënten. En verhief zo haar leven tot kunstproject.
Je bent de schrijver van je eigen verhaal
We raken vaak verstrikt in het web van onze geschiedenis – de verhalen die we over onszelf hebben gesponnen. En zien onze identiteit als een natuurlijk gegroeid en vaststaand geheel.
Wat kunnen wij van Sontag leren? Misschien wel dat onze identiteit slechts een illusie is, die we met onze eigen magie kunnen transformeren. En dat we ondanks beren op de weg of vreemde plotwendingen zelf de regisseurs van ons theater zijn.
Knutselen aan je identiteit
Sontag liet zich er nooit door de buitenwereld van weerhouden om zichzelf te vernieuwen. Met haar vlijmscherpe pen knutselde ze elke dag opnieuw aan haar identiteit. Want hoe je ook groeit, we zijn uiteindelijk allemaal een project dat nooit af is.
- De dagboeken van Susan Sontag (Herboren – dagboeken en aantekeningen & Zoals de geest gebonden is aan het vlees) zijn vertaald verschenen bij De Bezige Bij.
Meer Happinez?
- Creativiteit kun je stimuleren; zo werkt het in je hersenen.
- Jezelf helen met je handen? Maak kennis met Jin Shin Jyutsu
- Bereik je mindfulness door te knutselen? Jazeker!