Waarom is ‘oud’ zo’n beladen begrip? De meeste mensen worden na hun vijftigste juist steeds gelukkiger. Ook journalist Lisette Thooft ervaart dat de laatste levensfase verdieping en vervulling brengt.
Ik ben de zeventig gepasseerd, dus ik ben oud. Dat vind ik heerlijk. Ik ben altijd een beetje verbaasd als mensen zeggen: jij bent toch helemaal niet oud?! Hoezo niet, wat is er mis met oud? Het is eigenlijk nogal vreemd om jong te willen blijven. Uit onderzoek blijkt: hoe negatiever we denken over onze oude dag, hoe groter de kans op chronische ziekten. Waar komt die afkeer toch vandaan?
De gelukslijn gaat omhoog
Tja, oude mensen raken gerimpeld en versleten, jonge mensen zijn nog sappig, vol levenslust, hebben sexappeal. Toch zijn oude mensen gelukkiger dan jongeren. Het is een goed bewaard geheim dat de meeste ouderen zullen herkennen: vanaf ongeveer je vijftigste gaat de gelukslijn omhoog. In het algemeen kun je stellen: het wordt pas minder leuk wanneer ouderdomskwalen de overhand krijgen. Maar juist de laatste levensfase kan een spirituele verdieping en vervulling brengen, mits je daaraan werkt.
Gelaagde fase
Alle ontwikkeling in de natuur gaat in de vorm van een golf: het beroemde opgaan, blinken en verzinken. Opgaan doe je in je kindertijd en jonge jaren, alles groeit, wordt groter en sterker. Blinken doe je in je jaren dertig, veertig en vijftig: de tijd van het shinen, jezelf neerzetten in de wereld en het máken. Daarna komt het verzinken, het afdalen, het langzamer en simpeler leven. Maar niet alles wordt minder. Je wordt ook complexer en gelaagder in die fase. Bovendien heb je nog steeds iets nieuws te leren of te ontwikkelen.
De ontwikkelingslijn van de ziel
Daarover gaat het boek ‘In het licht van de schaduw’ van Miny Potze (82). Behalve de ego-lijn van het opgaan, blinken en verzinken, omhoog en daarna weer omlaag, is er nog een andere lijn, de ontwikkelingslijn van de ziel, stelt Miny. Die gaat eerst omlaag en daarna juist omhoog. Vanaf een jaar of vijftig gaat het om andere waarden en andere ontwikkelingstaken dan jezelf waarmaken in de wereld. Het gaat bijvoorbeeld om jezelf vergeven. En om bewust plaats te maken voor volgende generaties, en waarden door te geven.
‘Terwijl het lichaam kwetsbaarder wordt, kunnen we op een nieuwe manier geestelijk groeien en wijzer worden,’ schrijft Miny. ‘Als wij de moed vinden om onze ontwikkelingstaken aan te gaan, betreden we nieuwe gebieden, komen we in een lichtere sfeer terecht en voegen we ervaringen toe die we eerder niet kenden. Alles wordt zachter, kleurrijker en warmer. We krijgen meer oog voor het wonder van het leven.’
Dit artikel is redactioneel ingekort en komt uit Happinez Liefde voor je lichaam. Meer weten? Bestel dit nummer nu zonder verzendkosten in de Happinez webshop.
