De zuivere moederliefde is de mooiste vorm van liefde die er is. Omdat onvoorwaardelijke liefde van een moeder naar haar kind de norm is, staan we nauwelijks meer stil bij de wonderbaarlijkheid ervan.
Wanneer een vrouw moeder wordt, schijnt er een hele nieuwe wereld voor ze open te gaan. Een wereld waarin uitputting en beproeving hand in hand gaan met blijdschap en intense liefde. Moeders in mijn omgeving proberen het me weleens uit te leggen, maar echt begrijpen doe ik het nog niet. Het moederschap zal iets zijn dat je pas echt ten volle kunt begrijpen als het zich aandient en je het zelf ervaart. Tot die tijd blijf ik me dus vooral over verbazen. Een moeder houdt onvoorwaardelijk van haar kind, dat is de norm. Als dit niet het geval is, keuren we dat af of vinden we het erg. Pas als er een gebrek aan is, staan we echt bij stil. Maar vandaag is een dag om die onvoorwaardelijke moederliefde niet voor lief te nemen. Laten we juist even stilstaan bij de wonderbaarlijkheid van die moederliefde.
Niet altijd feest
Wanneer kinderen klein en hulpeloos zijn, is het niet zo moeilijk van ze te houden. Ze putten je uit, zijn soms verschrikkelijk vervelend en er zijn vast momenten dat je ze achter het behang wilt plakken, maar je echt opzettelijk kwetsen? Dat doen kinderen niet zo snel. Pubers en volwassen daarentegen kunnen een stuk venijniger optreden. Hoewel de band met mijn moeder nu sterker dan ooit is, was dat ook weleens anders. Zeker in de pubertijd kreeg mijn moeder het vaak zwaar te verduren. Omdat ik het lastig had met mezelf, maakte ik ook haar het leven lastig. Ik weet dat ik haar in die tijd veel verdriet heb gedaan. Ik heb haar bewust gekwetst door dingen te zeggen en doen waarvan ik wist dat het haar pijn zou doen. Inmiddels zijn we jaren verder. Als ik op die periode terugkijk, kan ik me nog steeds verwonderen over de volhardendheid van mijn moeders liefde voor mij. Als ik ooit iemand zou leren kennen die mij zo behandelde als ik toen deed, was ik keihard de andere kant opgerend.
Ultieme liefde
Vaak sta ik er niet bij stil dat mijn moeder dat niet deed. De onvoorwaardelijkheid van moederliefde is iets dat wordt verwacht. Vanuit de maatschappij, vanuit het kind én vanuit de moeder zelf. Als mijn moeder wel was weggerend, dan hadden we pas gezegd dat er iets was. Maar los van hoe het hoort, blijft het een wonderbaarlijk fenomeen waar best wat vaker bij stil mag worden gestaan. In elke andere relatie kun je iemand nog zo lief en leuk vinden, op een gegeven moment is er een laatste druppel die een overstroming veroorzaakt. Alleen moeders hebben een emmer die nooit lijkt over te lopen. Soms is die emmer loodzwaar en misschien zouden ze ‘m soms zélf willen laten overlopen. Maar ze blijven ‘m bij zich houden, onvoorwaardelijk. Die zuivere moederliefde is de ultieme liefde. Eén die eigenlijk alleen begrepen kan worden als ‘ie wordt gevoeld.
