Liefde is een werkwoord. En dat betekent: niet op je lauweren rusten en onverschillig je schouders ophalen, maar zorgen dat je de mooiste versie van jezelf bent.
“Alle gelukkige gezinnen lijken op elkaar, ieder ongelukkig gezin is ongelukkig op z’n eigen manier.” Zo begint de wereldberoemde Russische roman Anna Karenina van Leo Tolstoy. Ook in de liefde lijkt deze vlieger op te gaan. Vraag gelukkige koppels naar het geheim achter hun liefde en de kans is groot dat je min of meer gelijk antwoorden krijgt: ‘We hebben dezelfde dromen en idealen’; ‘We zijn niet alleen geliefden, maar ook elkaars beste vrienden’; ‘Ik kan volledig mezelf zijn bij die ander’.
Vooral dat laatste lijkt in onze Westerse maatschappij een groot ideaal. Zo schrijft liefdesfilosoof Jan Drost in Filosofie Magazine: “Vraag je mensen waar het in de liefde om draait, dan krijg je vaak als antwoord: dat je elkaar neemt zoals je bent.” De vraag is: draait het daar echt om in de liefde?
Liefde als opdracht
Drost las Oblomov, een andere Russische pil, en kwam tot een andere conclusie. Het boek van Ivan Gontsjarov gaat over een de jonge edelman Oblomov die niet in staat is besluiten te nemen of tot actie over te gaan. Uiteindelijk verlaat zijn geliefde Olga hem, omdat zij een man zoekt die van aanpakken weet. In de beste vriend van Oblomov, Stolz, vindt zij wél wat ze zoekt. Tenminste, het kost Stolz grote moeite om de man te blijven die Olga wil dat hij is, maar hij is bereid die prijs te betalen. Bij hen is liefde niet alleen iets dat er is, maar ook een opdracht, een ideaal.
Online training Tantra & seksuele energie
-
Voel je lichter, vrijer én levenslustiger
-
Meer uit je hoofd zijn en meer in contact met je lichaam
-
Alleen in november 20% korting met code TANTRA20
Het verschil maken in elkaars leven
‘Liefde is niet jezelf kunnen zijn. Liefde is verbeteren,’ is de les die Drost uit het verhaal trekt. Dat betekent niet dat er geen ruimte mag zijn voor tekortkomingen en falen, maar wel dat we blijven proberen de beste versie van onszelf te worden. Niet alleen voor onszelf, maar juist ook voor de ander. Het doel van een relatie is óók elkaar uitdagen en stimuleren om het beste uit onszelf te halen. Of zoals Drost zegt: ‘Liefde gaat hier niet over dezelfde blijven. Een relatie is niet meer van hetzelfde. Het gaat er juist om dat je een verschil maakt in elkaars leven. En als dat zo is, als dat mogelijk is, laat dat verschil dan tenminste een verbetering zijn’.
Wees jezelf, maar dan wel de beste versie
Nu is de grens tussen veel verwachten en té veel verwachten natuurlijk dun. Jouw geloof in je partner kan door de ander ervaren worden als zware druk. Jouw pogingen de ander te stimuleren kan worden opgevat als een teken dat de ander ‘niet goed genoeg is’. De missie is dus een lastige en één die vraagt om veel communicatie skills: het uitspreken van verwachtingen en vooral niet teveel aannames doen. Want natuurlijk is het belangrijk om jezelf te kunnen zijn, behalve als we die beredenering gebruiken om maar niet aan onszelf te hoeven sleutelen. Om onze slechte eigenschappen of vervelende gewoontes niet aan te pakken, maar een tikje lui achterover te leunen en te verwachten dat de ander onze verwachtingen tegemoet komt.
Laten we niet het onmogelijke van de ander verwachten, maar wel vol enthousiasme en in liefde blijven geloven in wat wél mogelijk is. Niet denken ‘dit is nu eenmaal wie ik ben’, maar proberen een beter persoon te worden voor de ander. En daarmee uiteindelijk ook voor jezelf.
