Hoe verwerk je bedrog, dat is wat de brievenschijfster deze week van Dot wil weten. Hoe zorg je ervoor dat je weer verder kunt, en je het verleden achter je kunt laten?
Lieve Dot,
Tweede Kerstdag vertelde mijn man dat hij het gezinsleven te druk vindt en niet meer van mij houdt. Ik wilde wel nog graag met hem verder en samen met onze peuter en kleuter een gezin vormen, maar hij heeft duidelijk gemaakt dit niet te zien zitten. Nu krijg ik dit redelijk goed verwerkt maar onlangs vertelde hij me dat hij bovendien vreemd is gegaan de afgelopen twee jaar. Terwijl ik hard aan het werk was om onze huilbaby te begeleiden.
Ik vind dit zo ongelooflijk. Ik krijg dit niet verwerkt. Hoe moet ik hier tegenaan kijken? Hoe verwerk ik dit zodat ik normaal met hem kan blijven omgaan?
liefs,
Ongelofelijk Bedrogen
Lieve Ongelofelijk Bedrogen,
De mededeling van je man dat hij niet meer van je houdt, het gezinsleven te druk vind en de afgelopen twee jaar vreemd is gegaan terwijl jij voor jullie baby zorgde, zijn als nog niet helemaal gesmolten brokken sneeuw in februari. Ze liggen onverteerd en ontzagwekkend viezelijk om je heen. Ze kloppen niet langer in het decor van je nieuwe nu.
Op ze inhakken, ze negeren of analyseren geeft je iets te doen, maar is niet altijd hetzelfde als verwerking. Het enige wat de brokstukken echt verwerkt is de zon. De grotere ritmes van niet-gefabriceerde warmte waarop je kunt vertrouwen. Het slechte nieuws daaraan is dat je de verwerking van het bedrog niet kunt afdwingen. Het goede nieuws is dat je erop kunt rekenen dat het gebeurt. Smelten is gegarandeerd.
Je hoeft niet van jezelf te eisen dat je zijn keuzes verwerkt, voordat ze verwerkt zijn. Noch is het een voorwaarde om normaal met hem om te gaan. Je hoeft niet eens te weten wat ‘normaal met hem omgaan’ nu überhaupt nog betekent. Je bent hem niets verschuldigd, lieve Ongelofelijk Bedrogen. Je hoeft alleen maar te vertrouwen op het verwerkende, smeltende vermogen van je leven zelf. Het is een illusie dat je dingen moeten verwerken of overzien om te kunnen houden van je kind, boodschappen te doen, je man de deur te wijzen, het afwasmachine uit te ruimen of afspraken te maken over gedeeld ouderschap. Als jij zorgt voor de stap voor stap dingen die voor je liggen, dan is verwerken niet meer iets wat jij doet. Het is iets wat jou doet. In plaats van iets te verwerken, verwerkt het jou.
Laat die ongelofelijke sneeuwbrokken die je man plaatste liggen en word handig. Ontdek manieren om ze te omzeilen zonder ze te ontkennen. Laat ze niet het parcours van je leven bepalen, maar wordt inventief. En terwijl je inventief wordt tussen de brokken, en onverminderd liefhebt wie je kiest lief te hebben, zul je de zon zien opkomen en ondergaan en weer opkomen, en je de vieze brokstukken zien smelten door iets wat groter en betrouwbaarder is dan wat dan ook. Je leven zal er groter en schoner door worden. Ik twijfel er niet aan.
Alle goeds,
Liefs
Dot
