Veel mensen voelen zich ongemakkelijk als ze moeten blozen. Maar hoe harder we ons ertegen verzetten, hoe groter de bloosangst vaak wordt. Ben jij ook bang om rood te worden? Dan is dit artikel voor jou.
Wanneer iemand in een zakelijke setting een onverwachte persoonlijke vraag stelt, krijg ik vaak een kop als een boei. Ik krijg het warm, voel het bloed naar mijn hoofd stijgen en voel me hoogst ongemakkelijk. Hetzelfde kan gebeuren als in een vergadering opeens alle ogen op mij gericht worden. Lange tijd heb ik me hierdoor een soort alien gevoeld, maar steeds vaker spreek ik mensen die hetzelfde hebben. Sterker nog, maar liefst tien procent van de mensen tussen de 15 en 60 jaar blijkt af en toe last te hebben van blozen. Of, nou ja, last krijg je er pas van als je het zelf heel erg vindt natuurlijk.
Sociale angst
Wanneer je het zelf heel erg vindt om rood te worden, kun je bloosangst ontwikkelen. Daarnaast is de kans dat je daadwerkelijk gaat blozen nog groter als je er bang voor bent. Wanneer we niet van onszelf accepteren dat we rood worden en uit alle macht een ongemakkelijk gevoel proberen te negeren, zijn we alleen maar verder van huis.
Waarom zijn we eigenlijk zo bang om te blozen? In de meeste gevallen zijn we vooral angstig voor het oordeel van anderen. We zijn bang dat anderen zien dat we rood worden en het vervolgens afkeuren. Dat maakt bloosangst een vorm van sociale angst. Als de bloosangst heftig wordt, kan het zelfs voorkomen dat mensen situaties gaan vermijden. En dat is zonde, want angsten overwin je niet door situaties te vermijden, maar door je verwachtingen en gedachten over bepaalde situaties bij te stellen.
Leren relativeren
Zoals met zoveel zaken is ook in het geval van bloosangst acceptatie het toverwoord. Wanneer ik dit onderwerp met twee vriendinnen bespreek, blijken ze het allebei te herkennen. Alleen al het feit dat ik mijn ervaringen met anderen kan delen en we er samen ook een beetje om kunnen lachen, zorgt ervoor dat ik de bloosangst al wat meer kan relativeren. Blozen is nu eenmaal een fysieke reactie. De een heeft er meer last van dan de ander, maar ach, wat maakt het eigenlijk uit? Wanneer je liever niet op de voorgrond treed, heeft het geen zin om van jezelf te eisen dat je dat wél leuk moet vinden. Wanneer je vaak bloost, heeft het geen zin om dat heel erg stom van jezelf te vinden. Van jezelf accepteren dat je af en toe bloost (en beseffen dat dat écht niet het einde van de wereld is) is dan ook stap één in het acceptatieproces.
Draai het om
Nog iets wat kan helpen, is om je voor te stellen dat de rollen zijn omgedraaid. Hoe jij zou reageren als een ander rood zou worden of bijvoorbeeld niet uit zijn/haar woorden komt? Zou je diegene veroordelen of zou je proberen diegene op zijn/haar gemak te stellen? Misschien ben je ergens wel blij om te merken dat je blijkbaar niet de enige bent die hier af en toe last van heeft. Helemaal fijn is het als mensen gewoon open zijn over hun kwetsbaarheden. Wanneer iemand even niet uit zijn woorden komt en eerlijk zegt: ‘sorry hoor, ik ben het even helemaal kwijt’ maakt dat diegene juist sympathiek en oprecht. Niemand is perfect en dat is helemaal oké. Dat écht beseffen en accepteren (niet alleen van anderen, maar vooral van jezelf) is stap twee in het acceptatieproces.
Een vleugje mindfulness
Zelfs als je van jezelf geaccepteerd hebt dat blozen af en toe gebeurt en geen ramp is, kan het een onprettig gevoel geven als je het voelt gebeuren. Een nuttige strategie uit de mindfulness is om op zo’n moment bij jezelf te analyseren en registreren wat er gebeurt. Je krijgt het warm en voelt je ongemakkelijk. Oké, en nu weer door. Richt je na het registeren van wat er in jouw lichaam gebeurt weer volledig op de ander. Met aandacht luisteren en kijken naar wat de ander zegt en doet, zorgt ervoor dat je minder met jezelf bezig bent. Ook kan het helpen om bewust te proberen je lichaam te ontspannen. Wanneer we een gespannen houding hebben, maakt ons lichaam meer cortisol aan en raken we nóg meer gespannen. Nemen we een ontspannen houding aan, dan wordt er juist meer testosteron aangemaakt, wat ervoor zorgt dat we ons zekerder voelen.
Jij bent wie je bent en dat is goed
Iets accepteren van jezelf waar je moeite mee hebt, is makkelijker gezegd dan gedaan. Het kan een lang proces zijn. Toch is het zo belangrijk. Af en toe rood worden, hoort misschien gewoon bij jou. Van de angst moet je af, maar jouw eigenschappen (zelfs als ze eigenaardig zijn) zou je moeten vieren. Wees dus een beetje lief voor jezelf. Bloosangst los je niet op van de een op de andere dag. Maar wie er echt bewust mee aan de slag gaat, zal gegarandeerd na een tijdje merken dat de angst een stuk minder is. En als de angst weg is, zal het blozen ook minder worden. Of gewoon minder vervelend zijn. En daar gaat het om.
Meer Happinez?
