Lieve jij die geen tijd neemt voor jezelf,
Eigenlijk ben je altijd bezig – is het niet met je werk, dan wel met het huishouden, zorg voor eventuele kinderen en ouders of dingen regelen. Uitrusten doe je wel, heus wel, maar alleen als je het gevoel hebt dat er niets meer uit je handen komt en je brein rondjes draait. Dan mag van jezelf op de bank gaan zitten met een boek, een tijdschrift of een film; als je het ‘verdiend hebt’.
Je eigen behoeften voor die van een ander
Tijd nemen voor jezelf is iets heel anders dan uitrusten van allerhande taken om op te laden voor de volgende lijst taken, lief mens dat nauwelijks tijd neemt voor zichzelf. Tijd nemen voor jezelf betekent tijd nemen vóór je uitgeput bent, met geen ander doel dan rust, plezier en vervulling vinden, op welke manier dan ook. Om te lummelen, dansen, mediteren, wandelen, lezen, waar je hart ook maar van open waait. Het betekent ook dat je soms je eigen behoeften vóór die van een ander laat gaan, lieve bezig bij, want ik heb zo’n vermoeden dat ook dat een heet hangijzer voor je is.
Vrije tijd als beloning
Wie zich voortdurend nuttig wil maken, heeft de innerlijke overtuiging dat vrije tijd een beloning is voor hard werken. Dat je altijd ‘ja’ moet zeggen als iemand, wie dan ook, een beroep op je doet. Dat rusten of je amuseren zoiets is als het opladen van een telefoon waarvan de batterij na vijftien uren dienst bijna op is en die in het stopcontact moet. Het is een levenshouding die hoort bij de hijgerige prestatiemaatschappij waarin we leven, waarin je beroep, prestaties en verdiensten bepalen of je tevreden mag zijn en waar sociale activiteiten bepalen of een vriendschap levensvatbaar is. Het vloeit voort uit een manier van denken die teruggaat op het christelijke ‘ledigheid is des duivels oorkussen’, waarbij het daadwerkelijk gevaarlijk en zondig werd geacht om even niet doelmatig bezig te zijn.
Ontdek ook ‘Kristallen by Happinez’
- Chakra’s in balans: zo gaat je levensenergie weer stromen
- Handige kristallenindex: de betekenis van 67 kristallen
- En nog veel meer
De balans van de natuur
Kijk eens naar de natuur, waar er in het ritme van dag en nacht en seizoen op seizoen een perfect evenwicht te zien is tussen activiteit en inactiviteit, leegheid en volheid, groei en verval, eb en vloed. Het ene is niet beter of slechter dan het andere, in de natuur bestaat geen winnen of verliezen, volhouden of opgeven. Niets hoeft afgedwongen of verdiend te worden; de slinger van de pendule gaat moeiteloos heen en weer tussen de uitersten. In de beweging en de afwisseling schuilt de balans.
Verbind je weer met jezelf
Wie ‘leeg worden’ onderschat en onderwaardeert, zal op den duur te ‘vol’ worden – vol met indrukken, klusjes, gedachten, afspraken en beloftes. Uiteindelijk zul je overstromen en de ene voet niet meer voor de andere kunnen zetten. Je bent stilgezet als een klok. Je voelt je leeg en afgesneden, wil iets doen om je indolentie op te heffen, maar juist in niets ‘doen’ en alleen maar ‘zijn’ ligt dan de kans om je weer verbonden te voelen met jezelf en de wereld. In het je afwenden van het gekakel en het je toewenden naar een diepe stilte, die eerst leeg zal aanvoelen en daarna ruimtelijk en weldadig. Alsof je geest gewassen wordt en weer puur en zuiver wordt. Niets doe je of zeg je in reactie op iets anders; het komt alleen nog uit je diepste zelf voort.
Beoefen de stilte
Maak jezelf leeg en voed jezelf met wat jou gelukkig maakt. Verlaat het ondiepe terrein van prikkels en prestaties – ook al voelt het alsof je taken verzaakt, plichten niet nakomt, iets zal missen misschien. Ga naar de plek waar in eerste instantie niets te vinden lijkt, behalve stilte en eenzaamheid. En wacht dan. Heb geduld tot de harde oproepen en dwingende stemmen gedempt zijn tot vage achtergrondgeluiden. Tot zich iets in je opent dat je ontvankelijk maakt voor waarachtigheid. Voor klaterende vreugde. Voor levensdrift. Voor waarheid die zich aan je blootlegt als je bereid bent te luisteren met iets anders dan je oren.
Met achting voor jouw eigen pendule, die op haar eigen tempo heen en weer slingert – laat haar vooral haar gang gaan,
Susan
