Je hoort een bekend deuntje en denkt terug aan je eerste liefde, middelbare schooltijd of die mooie reis naar Zuid-Afrika. Muziek stimuleert je hersenen. In het boek Singing in the brain vertelt neuropsycholoog Erik Scherder hoe. Fascinerend is bijvoorbeeld de relatie tussen muziek en dementie. Dementerende ouderen leven op bij het horen van voor hen bekende jeugdliedjes. Zangers Mats Lodenstijn en Stephan Peters spelen hierop in met hun muzikale project Ken je mij?
Zingen voor dementerende ouderen
‘Zingen voor ouderen leek me suf’, vertelt Mats. ‘Maar voor mijn dementerende oma maakte ik een uitzondering. De hele afdeling van het verpleeghuis waar ze zat, kwam kijken en de mensen genoten zichtbaar. Ik wist: hier moet ik iets mee.’ Stephan: ‘Voor een project van het Conservatorium Tilburg, waar we Muziektheater studeerden, zongen we voor ouderen in verzorgings- en verpleegtehuizen. Bij die optredens waren de mensen van de gesloten afdeling niet aanwezig. Dat moet anders, dachten we.’ Stephan en Mats gingen in gesprek met een Waalwijks verzorgingshuis en startten daar met het een-op-een zingen voor dementerende ouderen.
Stekkie van de Fuchsia
Bij de ziekte van Alzheimer blijft het vroegste geheugen gespaard. Daarin zijn onder meer jeugdherinneringen opgeslagen. ‘De mensen waarvoor we zingen zijn geestelijk ver weg’, vertelt Stephan. ‘Ze herkennen hun kinderen niet meer, praten soms zelfs niet meer.’ Mats: ‘Maar het mooie is: ze leven allemaal op van muziek. Ze zingen zachtjes of heel uitbundig mee, fluisteren hoe mooi ze het vinden en omhelzen ons na afloop van een optreden.’ Stephan en Mats selecteren de liedjes zelf. Daar aan de waterkant, Stekkie van de Fuchsia, Ik hou van Holland en oude jazz klassieker Autumn Leaves zijn voorbeelden van jeugdliedjes die voor de meeste ouderen bekend zijn.
Confronterend
De naam van het project komt van het lied Ken je mij van Trijntje Oosterhuis. Mats: ‘Voor ons verwijst het naar de dementerende ouderen zelf: wie kent hen nog? Maar het slaat ook op de familie: kent mijn moeder mij nog?’ Stephan: ‘Meestal regelt het huis de bezoeken, niet de familie. Die zijn vaak wat meer op afstand en dat begrijp ik wel. Het is confronterend om je vader, moeder, opa of oma zo te zien. Alzheimer is een verdrietige ziekte, maar het is ontroerend om te ervaren wat muziek kan doen.’
Meer Happinez?
- Ontdek je zielsmissie met de transformatiecirkel
- Oefening: opladen bij zonsopgang
- 8 manieren om in het hier en nu te zijn
