Er gaat een magische wereld voor Harry James Potter open als hij geen gewone jongen blijkt te zijn, maar een brief op de deurmat vindt van Zweinstein’s Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Wie werd er níet net als Harry betoverd door dit universum vol behekste auto’s, knotsgekke professoren, gigantische spinnen en bijtende boeken?
Dit zijn de vijf mooiste inzichten uit de serie die je ook volwassenen kunt meegeven.
Dobby is a free elf – vreemde snuiters zijn vaak zo gek nog niet
De hoogbegaafde Hermelien smijt boeken in Harry’s gezicht, Loena Leeflang ziet ze vliegen en halfreus Hagrid is een Zweinstein drop-out met een voorliefde voor zeldzame monsters. Harry’s sidekicks zijn op zijn minst typisch te noemen. Er zitten bij iedereen wat steekjes los – maar toch zijn dit de helpers dankzij wie Harry erin slaagt om de duistere tovenaar Voldemort te verslaan.
Neem bijvoorbeeld Dobby, de enige huiself die weigert om in slavernij te leven. Volgens de andere huiselven is Dobby gewoon een vreemd exemplaar. Toch is één van de mooiste zinnen uit de Harry Potter boeken: ‘Dobby has no master. Dobby is a free elf! And Dobby has come to save Harry Potter and his friends.’
Ontdek ook ‘Kristallen by Happinez’
-
Chakra’s in balans: zo gaat je levensenergie weer stromen
-
Handige kristallenindex: de betekenis van 67 kristallen
-
En nog veel meer
Dankzij Harry’s vriendschap met Dobby weten ze op het nippertje uit het huis van Malfidus te ontsnappen, dankzij Loena en haar vader ontdekken ze het verhaal over De Relieken van de Dood en zelfs Sneep bleek onder die gotische gifdampen gewoon liefdesverdriet te hebben. Harry’s sidekicks zijn the unexpected heroes.
Wat J.K. Rowling ons hiermee leerde is dat er niets mis is met karakteristieke of eigenaardige trekjes. Zelfs als je niet de mooiste, rijkste, meest geliefde of heldhaftige persoon ter wereld bent, kun je nog steeds een verschil maken. The oddballs are often the revolutionaries.
‘Not my daughter you bitch!’ Niets ter wereld verslaat moederliefde
Dat de oerkracht van moederliefde een rode draad vormt in Harry Potter wordt meteen duidelijk als de lezer erachter komt dat Lily Potter haar leven gaf voor dat van haar zoon. Haar liefde beschermt Harry waardoor Voldemort’s vloek afketst van Harry op zichzelf. Als ze dat niet had gedaan was er geen chosen one geweest.
Wat we volgens JK Rowling niet begrijpen aan het moederschap – die net haar moeder was verloren én een dochter had gebaard toen ze met Harry Potter begon – is dat niemand zo’n onverwoestbare leeuwenkracht bezit als een moeder.
Wanneer de sadistische dooddoener Bellatrix van Detta het tijdens de oorlog op Ginny Wemel gemunt heeft, is het mevrouw Wemel die haar met een: ‘Not my daughter you bitch!’ tot stofdeeltjes blaast.
Als Harry na een confrontatie met Voldemort schijndood op de grond ligt, is het Narcissa Malfidus die de tovenaarsoorlog een beslissende wending geeft. Het enige wat haar interesseert is de vraag of haar zoon Draco nog leeft. Als Harry knikt omdat hij hem heeft gered, liegt ze glashard in Voldemorts gezicht. Of er nu wel of geen nieuwe wereldorde komt kan haar niets schelen, zolang haar familie maar veilig is.
De Harry Potter boeken bevestigen iets wat we vanuit huis allemaal weten: ‘There ain’t no messing with mum’.
Het zijn onze keuzes die bepalen wie we zijn
Harry heeft tijdens de vervloeking een stukje van Voldermort’s ziel geërfd. Tijdens zijn avonturen blijkt hij daardoor het één en ander met de totalitaire tovenaar gemeen te hebben. Zo kunnen ze met slangen praten, in elkaars brein koekeloeren en elkaars emoties voelen. Hun toverstokken delen dezelfde kern (The wand chooses the wizard Mr. Potter). Bovendien vond de Soorteerhoed dat Harry zijn potentieel goed zou kunnen realiseren in Zwadderich – de afdeling die berucht is omdat hij zoveel donkere tovenaars heeft voortgebracht.
Harry vindt dit nogal verontrustend, want hij wil (vrij begrijpelijk) helemaal niet lijken op zijn aartsvijand. Perkamentus stelt Harry gerust door hem erop te wijzen dat het onze keuzes zijn die bepalen wie we zijn. Onze afkomst, geschiedenis en donkere kantjes bepalen ons niet: het is de manier waarop we met onze duisternis omgaan. Harry heeft door dit ‘stukje Voldemort’ aanleg voor het kwade in zich, maar is dapper genoeg om de juiste keuzes te maken. En dat maakt Harry uiteindelijk zo typisch Harry.
Ware vriendschap bestaat uit obstakels overwinnen
Harry, Ron en Hermelien groeien samen op en dat gaat niet altijd zonder slag of stoot. Soms voeren ze tot diep in de nacht gesprekken, soms kunnen ze elkaar wel achter het behang plakken.
Ze komen vaak terecht op plekken die hen in de problemen brengen (tot misgenoegen van Hermelien) en waar ze eigenlijk niet naartoe willen (vooral Ron niet). Toch wijken Harry, Ron en Hermelien niet van elkaars zijde.
In de woorden van JK Rowling: ‘Even the deepest and warmest friendships will be subjects to trials. What makes a truly great friendship is not that it never had an argument or never saw conflict, it’s how you deal with those things.’
Liefde, Harry.
Als Perkamentus Harry vertelt dat zijn magische wapen in de strijd tegen Voldemort zijn vermogen tot liefhebben zal zijn, is Harry een beetje teleurgesteld.
Voldemort was een briljante student, een meester-manipulator en kon met zijn ambitieuze inborst en charme tot de meest gevreesde tovenaar allertijden uitgroeien. De daden van Voldemort waren afschuwelijk maar groots; hij versloeg zelfs de dood. En Harry weet niet of hij tegen hem is opgewassen.
Toch is Harry’s kracht Voldemort’s zwakte, want Voldemort heeft geen vrienden (alleen volgers). Niemand in de tovenaarswereld knapt op van Voldemort’s aanwezigheid – en omdat Voldemort geen wederzijdse liefde kent, gaat de essentie van het leven ondanks zijn onsterfelijkheid aan hem voorbij. En dat vertelt Harry hem in ‘De Orde van de Feniks’ ook: ‘Jij zult nooit liefde of vriendschap kennen. En ik heb medelijden met je’.
Harry heeft een liefdevol kloppend hart en dit is zowel zijn grootste kracht als zijn redding. Met de vroege herinneringen aan zijn ouders slaagt hij erin een krachtige patronus tegen de dementors op te roepen. Met Ron en Hermelien aan zijn zijde slaat hij zich door de meest onmogelijke speurtocht heen. De boodschap van JK Rowling is duidelijk: je bent pas echt een loser als je niet kunt liefhebben.
Meer wijsheden lezen?
Vijf levenslessen van legendarische vrouwen.
