Het moet wel de vreemdste lente van ons leven worden. Het meteorologische voorjaar is begonnen en wie goed kijkt, ziet de eerste frisgroene knoppen aan kale takken. Narcissen staan in bloei. Het is vroeg in de ochtend al licht. Ook al kan het nog guur zijn, de almaar klimmende zon heeft, als ze zich laat zien, aan kracht gewonnen. Lijsters en merels zingen, koolmezen maken een nest in de appelboom.
Nu we niet meer naar restaurants, theaters, sportscholen en bioscopen mogen, en liefst ook niet naar vrienden en familie, maar vooralsnog wél naar buiten om een frisse neus te halen, is het begin van de lente een geschenk. Het is noodzakelijk voor je geestelijke en lichamelijke gezondheid, voor je ziel durf ik zelfs te stellen, om elke dag even naar buiten te gaan. Maak een ommetje, waar je op genoeg afstand van elkaar de wind door je haren kunt voelen waaien en de ontroerende, troostende schoonheid van de ontwakende natuur kunt ervaren.
Onverstoorbaarheid
Misschien wandel je, op deze vreemdste lente van ons leven, alleen door de buurt of de natuur bij je huis. Ook al lijkt dat misschien op het eerste gezicht eenzaam en saai, het biedt juist de mogelijkheid om eens niet op te gaan in een gesprek, maar in de omgeving. Wend je ook af van innerlijke overpeinzingen, maar zet je zintuigen op scherp en kijk goed om je heen. Ervaar heel bewust de grond waarop je loopt, het licht dat je beschijnt en de lucht boven je, misschien het water in de buurt. Je wandelt te midden van de elementen die zich niet laten beheersen, die er altijd zullen zijn, die hun eigen ritme kennen. Zo’n onverstoorbaarheid kan in onzekere tijden veiligheid en vertrouwen geven.
Werp het ongeduld van onze tijd van je af
De cadans, de trance van de herhaling van de ene voet voor de andere, de inademing die er gaandeweg mee in lijn komt, brengt rust. Adem en voeten werken samen, komen in een verhouding tot elkaar, nemen een ritme aan. Gedachten komen niet door dat pact heen. Het denken treedt bedremmeld terug. Emoties zakken. Je vertraagt en werpt het ongeduld van onze tijd van je af.
Kind van de aarde
Als je lang genoeg doorloopt, zal er een stilte in je opwellen die tegelijk kalm en opmerkzaam maakt. Hoor het ruisen van bladeren door struiken en takken, zie hoe wolken voorbijtrekken, voel de lucht en misschien de warmte van de zon op je huid. Je lééft. Je maakt er deel van uit. Je bent een kind van de aarde – al je zorgen en onzekerheden ten spijt.
Het zal de komende weken nog meer gaan trillen en tintelen van leven dat staat te trappelen om te groeien, bloeien, voortplanten. Ja, het is de vreemdste lente van ons leven. Laat haar je opbeuren.
Meer Happinez?
- Lief mens in tijden van corona, deze brief is voor jou
- Deze yogahoudingen verminderen spanning en stress
- Recept voor geneeskrachtige gemberthee
