Als het leven zich van zijn slechtste kant laat zien aan je is het soms moeilijk om hoop te houden. Maar ook als je leven gemoedelijk kabbelt, kun je weinig levensvreugde voelen. Dat kan te maken hebben met hoop. Niet voor niets bestaat het spreekwoord: hoop doet leven.
Het is goed om het onderscheid tussen extrinsieke hoop en intrinsieke hoop te definiëren. Daar zit namelijk een behoorlijk verschil tussen.
Extrinsieke hoop
De meeste mensen linken het woord ‘hoop’ aan anticipatie, verwachtingen, verlangen en wensen. Deze vorm van hoop is gekoppeld aan materiële verbeteringen en externe doelen in ons leven. Een paar voorbeelden zijn ‘ik hoop dat ik die nieuwe baan krijg’ of ‘ik hoop dat er meer vrede in de wereld komt.’ Je wilt in feite iets beters, je bent niet blij met de huidige situatie.
Hier is uiteraard niets mis mee. Het is mooi om op dingen te hopen en het is een manier om de huidige – minder mooie – situatie te verzachten of dragelijker te maken. Je kijkt op deze manier uit naar de toekomst, ‘als alles beter is’. Het wordt alleen gevaarlijk als het niet loopt zoals je had gehoopt. Deze vorm van hoop brengt vaak veel teleurstelling, boosheid of verdriet met zich mee. Je krijgt misschien die droombaan niet, of het blijft onrustig in allerlei landen. Er zit dus vaak een grote discrepantie tussen hoe het leven écht loopt, en hoe je wilt dat het loopt.
Intrinsieke hoop
Deze vorm van hoop wordt gelinkt aan vertrouwen. Het is niet gekoppeld aan externe factoren, maar is een positieve manier om te kijken naar de wereld om je heen: je hebt vertrouwen in de mensheid, en voelt een soort berusting in het idee dat het leven zal lopen zoals het loopt. Hoop is in deze vorm een gemoedstoestand.
Je hoopt dus niet op een bepaalde uitkomst, maar je ziet hoop in iets. Het komt van binnenuit en zit al in je, en het is een soort liefde voor het leven. Op deze manier maakt het niet uit wat uiteindelijk uitkomt, omdat je vertrouwen hebt in het proces en dat alles moet zijn zoals het is. Deze vorm van hoop focust zich op mogelijkheden, in plaats van verwachtingen en is niet gekoppeld aan een vast doel voor de toekomst.
Je zegt op deze manier ‘ja’ tegen het leven en accepteert het levenspad dat je bewandelt. Intrinsieke hoop geeft weer hoop, en dat is toch mooi.
Meer lezen?
Laat je hoogste verwachtingen varen, daar word je gelukkiger van (volgens deze Zen-expert).
