Onze Susan Smit toetst in Happinez elke maand bij prominente Nederlanders waar zij staan op ‘de spirituele ladder’. Met twee voeten op de grond, met het hoofd in de wolken of ergens tussenin?
Daniël Lohues komt op mij over als een van die zeldzame mensen die weten waar ze thuis horen, wat ze kunnen, wat hun plaats is in het geheel. Die autonoom zijn op een vanzelfsprekende en onopvallende manier. Als ik zijn muziek luister zie ik hem tokkelen op zijn gitaar, af en toe een zin opschrijven, dan weer turen uit het raam, een hand halen door woeste krullen, ergens op een boerderij in Drenthe. Ver weg van ijdel geneuzel en kouwe drukte.
We ontmoeten elkaar in Hotel Américain en weten allebei waar de oude Mulisch altijd zat. Hij zegt te genieten van de oude grandeur die hier heerst en ik voel dat we allebei die weemoedige inborst hebben. We houden van stilstaan bij wat voorbij is, bewust ervaren van het verglijden van de tijd, zoeken naar sporen van het verleden. In zijn streek worden nog Meibomen opgezet, spijkers in bomen geslagen voor genezing en Paasvuren ontstoken, maar daar zijn ook biertenten en harde muziek bij gekomen. Terwijl je een Paasvuur in stilte zou moeten ondergaan. Hij weet het nog, vroeger, aan de rand van het dorp: ‘Iedereen ging eromheen staan, zwijgend, met het gezicht warm en de rug koud.’
Ooit dacht hij een roeping te hebben als geestelijke, toen hij als kind misdienaar en organist was in de kerk: ‘De muziek van Bach was mijn godsbewijs’. Daarna kwamen de hormonen, de meisjes, de twijfels en de vragen. Op een bepaalde manier is hij toch nog een soort voorganger geworden, niet in de kerk maar op het toneel. Als een missionaris trekt hij het land door (nu met de prachtige theatervoorstelling ‘Moi’), vertelt verhalen, zingt, ontroert mensen en zet ze aan het denken.
‘Ik ben geen muziek gaan maken alleen om te vermaken. Het is iets wat diep uit mij komt en wat ik klank wil geven. Het voelt bijna als een plicht, begrijp je? Een plicht naar wat je kunt toe.’
Daniel Lohues op de schaal van cynisch – nuchter – open-minded – overtuigd en zweverig: tussen de sporten Open-minded en overtuigd.
