VR: ‘Iedereen moet een droom hebben’, is het motto van Paul de Blot (91). ‘Een eigen droom, op het diepste zijnsniveau, die je bezielt.’
Als ‘hoogleraar for life’ Business Spiritualiteit aan de universiteit Nyenrode kreeg hij van studenten vaak te horen dat ze spiritualiteit maar zweverig vinden, tot hij ze het tegendeel liet zien. Ook zakenmensen hebben namelijk een droom: ‘Als ik dieper reflecteer op een droom, welke droom dan ook, stuit ik op de kern: helpen, dienstbaar zijn aan anderen. Iedereen heeft een roeping.’ Op het festival vertelt hij over zijn eigen droom, waarin spiritualiteit en duurzaamheid elkaar ontmoeten.
Zingeving, derde fase van de evolutie
Zelf vertelt hij over zijn lezing:
‘De evolutie voltrekt zich in drie fasen. De geofase is de ontwikkeling van de stoffelijke elementen die wel naar duurzaamheid streven maar hier niet in slagen. Gesteenten vallen uit elkaar, chemische samenstelling worden ontbonden en ijzer roest.
De volgende fase is de biofase, het ontstaan van de levende wezens. Ze streven naar duurzaamheid door hun voortplantng en scheppen een ecologische samenhang. Ze maken hierbij gebruik van alle stoffelijke elementen in hun DNA. Vervuiling van de natuur is dus ook vervuiling van het DNA.
In de derde fase komt de mens als zoogdier, verrijkt door de geest, dat is zijn vrijheid om zelf keuzes te maken. De beste keuzes zijn de keuzes die zinvol zijn. De mens heeft de vrijheid om de evolutie van duurzaamheid te ondersteunen of te saboteren. De zingeving ervaren we als een droom van onze diepste verlangens.’
Over Paul de Blot
Paul de Blot (1924) is hoogleraar Business Spiritualiteit aan de Nyenrode Business Universiteit. Hij studeerde onder andere theologie, filosofie en natuurkunde in Indonesië, Duitsland en Nederland. Na de mislukte staatsgreep in Indonesië van 1965 was hij verantwoordelijk voor de zorg voor gevangenen in concentratiekampen. Daarna trok hij naar Nederland. Na zijn studie bedrijfskunde aan Businessuniversiteit Nyenrode promoveerde hij daar. Hij werkte bij de Bouworde in Duitsland aan de huisvesting van Oostduitse vluchtelingen, in een kibboets in Tel Aviv en gaf les aan de staatsuniversiteit in Yogyakarta.